Dekalog w świecie dziecka

Młodzież należąca do Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży naszego osiedla postanowiła do każdego obrazka przypisać wyjaśnienie zrozumiałe nawet przez dziecko, które nie było na spotkaniu świetlicowym, ale które miało okazję zobaczyć zobrazowane przykazania na Mszy św. w niedzielę – 02. 02. 2014r. Być może będą i takie dzieci, młodzież, a może nawet i dorośli, którzy zaglądną na naszą stronkę parafialną i postarają się poszczególne wyjaśnienia przypisać oglądanym przez siebie pracom dzieci. Warto się potrudzić... Dzieciom, w czasie starannego wykonywania prac brakowało już cierpliwości, przyszło nawet i zniechęcenie, ale dzięki wzajemnej mobilizacji osiągnęliśmy cel!!! Nie ułatwiamy więc i czytelnikom zadania, nie przypisujemy wyjaśnień do poszczególnych obrazków wykonanych przez dzieci naszej parafii.

Zróbcie to sami!!!

Życzymy miłej zabawy i odkrycia nowego przesłania z każdego „narysowanego” PRZYKAZANIA!!!!

TEN KOMENTARZ NAJBARDZIEJ PASUJE DO OBRAZKA... KTÓREGO?

1. KAŻDA RZECZ, NAWET TAKA, KTÓRĄ BARDZO LUBIMY – KOMPUTER, KOMÓRKA, MOGĄ STAĆ SIĘ FAŁSZYWYM BOGIEM.
2. WZYWAJ IMIĘ BOGA KIEDY POTRZEBUJESZ POMOCY, ROZMOWY, POCIESZENIA, MIŁOŚCI...
3. JAK KOCHASZ JEZUSA, TO W KAŻDĄ NIEDZIELĘ PRZYJDŹ TU DO NIEGO, BĘDZIE MU WESELEJ.
4. KOCHAJ SWOICH RODZICÓW, BY SŁOŃCE MIELI W SERCU.
5. NIE RAŃ INNYCH.
6. MIŁOŚĆ, TO WAŻNA RZECZ! BĄDŹMY WIERNI TYM, KTÓRYCH KOCHAMY.
7. NIE TWOJE – BEZ POZWOLENIA NIE RUSZAJ.
8. NIE KŁAM, NIE OSZUKUJ.
9. NIE NISZCZ MIŁOŚCI INNYCH.
10. NIE ZAZDROŚĆ INNYM, CIESZ SIĘ Z TEGO, CO MASZ.

         SPRÓBUJMY TERAZ PRACĘ DZIECI NA ŚWIETLICY, MŁODZIEŻY I NASZĄ ODNIEŚĆ DO ŚWIĘTA MATKI BOŻEJ GROMNICZNEJ.

         Istniał zwyczaj, aby po zakończonej Mszy Świętej wyjść ze świątyni z zapaloną świecą – znakiem Jezusowego światła i donieść je aż do domu. Niewielu ludziom się to udawało. Michał chodził do drugiej klasy. Obiecał sobie, że doniesie do mieszkania zapaloną świecę. O swoim pomyśle opowiedział kolegom. Kilku z nich spodobał się on i postanowili zrobić tak samo. Bardzo delikatnie nieśli gromnice ulicami, osłaniając dłońmi delikatne płomyki. Zdziwieni ludzie przystawali na ulicy, uśmiechali się i odprowadzali ich życzliwymi spojrzeniami, jakby chroniąc przed podmuchami zimnego wiatru. Kilka razy zdawało się Michałowi, że świeca gaśnie. Na szczęście, pochylając ją lekko, ocalił płomień.

         W pobliżu swego domu zauważył sąsiadkę. Wracała ze sklepu z torbą pełną zakupów. Z trudem dźwigała ją w jednej ręce trzymając w drugiej laskę. Na widok chłopca starsza pani wyraźnie się ucieszyła. Michał szybko powiedział „Dzień dobry” i chciał wyminąć staruszkę, ale ona go poznała i poprosiła o pomoc. Bez entuzjazmu wziął w rękę zakupy. W drugiej delikatnie trzymał zapaloną świecę. Niestety, nieosłaniany płomień zgasł. Michał z trudem powstrzymywał łzy. Odprowadził sąsiadkę do jej mieszkania. W drzwiach domu przywitała chłopca babcia:

– Co się stało, dlaczego płaczesz? – Michał, połykając łzy, opowiedział o swoim kłopocie.

– I co ja teraz powiem chłopakom? Pomyślą, że jestem niezdarą. Babcia przytuliła chłopca mocno i powiedziała: – Właśnie teraz twoja świeca płonie najpiękniej. – Jak to, nie rozumiem – zdziwił się Michał. – Zgasł wprawdzie płomyk twojej świecy, ale w twoim sercu zapłonął ogień dobroci. Jest w nim teraz Boże światło i ono jest o wiele ważniejsze od tego, który zdmuchnął wiatr. Michał z wdzięcznością spojrzał na babcię i uśmiechnął się przez łzy.

        Pomyśl przez chwilę: co zrobisz, by nie zgasł płomyk, którym Zbawiciel oświeca twoje serce? Jak zapalisz jego światło w swoim domu, w szkole, wśród kolegów?

Jezus Zbawiciel przez ciebie chce nieść ludziom światło, pouczać wszystkich, aby poznali Jego miłość i mogli razem z Nim kroczyć bezpieczną drogą przykazań Bożych do nieba.