Bukowe Aniołki w ramach zajęć na świetlicy pomalowały kolorowanki przedstawiające „radosny świat misia”. Prace zostały wykonane bardzo starannie i przykuwały uwagę innych dzieci, które były obecne na niedzielnej Mszy św. o godz. 13. 00. Zaprezentowane prace miały na celu ukazanie nowego życia misia bawiącego się codziennie „ciemnym sercem” symbolizującym zło, którego w swoim codziennym życiu był świadkiem, nie tylko w odniesieniu do siebie, ale różnych innych maskotek. Nawiązując do niedzieli Chrztu Pańskiego, wspominając swój własny chrzest, serce naszego bohatera – misia, zostało obmyte z wszelkiego zła, które może się pojawić nawet w świecie zabawy dziecka. Także i sam miś – symbol wszystkich zabawek - został obmyty z tego, co go zasmucało, raniło i sprawiało, że tak nieprzerwanie płakał. Rany misia zostały nabalsamowane łagodzącym olejkiem, po czym uradowany i uśmiechnięty mógł zająć miejsce w przygotowanym przez dzieci łóżeczku. Dobroć, szacunek i miłość dzieci wobec misia przyczyniły się do jego wyciszenia i spokojnego snu.

Niczym na jawie słyszał wypowiadane przez dzieci słowa wyrzeczeń i wyznanie wiary...

            Czy wyrzekacie się takich sytuacji, w których wasze misie i inne maskotki czują się zupełnie osamotnione?

Czy wyrzekacie się zabierania pluszaków młodszemu rodzeństwu?

Czy wyrzekacie się hałasu, bałaganu w swoich pokoikach i innych sytuacji, które nie pozwalają waszym maskotkom czuć się bezpiecznie?

Czy wyrzekacie się oziębłości, znieczulenia i traktowania niektórych z nich tak, że zapominacie zupełnie o pozostałych?

            Czy wierzycie, że wszystkie misie, lalki i inne maskotki potrzebują również dużo ciepła i czułości?

Czy wierzycie, że oddanie chociażby jednej swojej maskotki może sprawić innym wiele radości?

Taka jest nasza wiara i takie są nasze postanowienia, które są naszą radością.

Miś pogrążył się w głębokim śnie...

            Wydaje się, że w takim właśnie obrazowym kazaniu udało się nam wszystkim wspólnie wyciszyć, bardziej skoncentrować, z większą świadomością wyrzec wszelkiego zła i grzechu oraz wyznać swoją wiarę przypominając sobie swój własny chrzest, od którego zaczęło się nasze nowe życie.