Ja, obywatel nieba!

Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego (Mk 16, 15-20)

Oto tajemnica dzisiejszego dnia – wniebowstąpienie Pana! Jedno tylko zdanie z Ewangelii według św. Marka objawia nam tę pełną nadziei prawdę wiary. Pomyślnie spełniona ziemska misja Jezusa Chrystusa otwiera przed nami nowe horyzonty sięgające wieczności!

Mk 15-20 Z tym ostatnim ukazaniem się Jezusa związane jest również przekazanie misji głoszenia całemu światu Ewangelii. Tekst zredagowany jest w sposób apodyktyczny i radykalny: „Kto uwierzy i przyjmie chrzest , będzie zbawiony, a kto nie uwierzy, będzie potępiony”. Taki sposób mówienia pojawia się w momentach wydawania rozkazów. Nie uwzględnia najprzeróżniejszych odcieni znaczeniowych słów ani też rozmaitości sytuacji, w jakiej znajdą się ludzie słuchający apostolskiego nauczania. Znaki, które towarzyszyć będą wierzącym, nie są wyliczone wyczerpująco, ale przykładowo. Dokonywać ich będą wierzący mocą Chrystusową. Zarówno skuteczne egzorcyzmy, jak charyzmat mówienia językami wspomniane są w Dz. Natomiast wzmianka o nieszkodliwości wężów i trucizn ma sens alegoryczny. Wąż jest symbolem zła i szatana. Tekst więc stwierdza, że moce ciemności będą bezsilne wobec apostołów.

w. 19. Dwa wyrażenia synonimiczne: „został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga” mówią o uwielbieniu Jezusa. Zasiadanie po prawicy Boga – metafora wyrażająca udział Jezusa w mocy, władzy i godności Boga (por. 14, 62). Podobny sens posiada wyrażenie: „został wzięty do nieba”. Niebo w Piśmie jest symbolem Boga. Jest to wyrażenie zastępcze, oznaczające samego Boga. Sens więc całego zwrotu jest następujący: Jezus przebywa teraz u Boga i dzieli z Nim Jego władzę nad światem. Odbiera też cześć należną Bogu. Mk zgodnie z przyjętym w całej Ewangelii sposobem pisania pomija rozwinięcie tej sceny, tak charakterystycznej dla Dz 1, 9-11 i Łk 24, 50-52.

w. 20. Stwierdzenie, że uczniowie spełnili rozkaz otrzymany od Jezusa i głosili Ewangelię wszędzie, a Bóg wspierał ich nauką zapowiedzianymi przez Chrystusa znakami, zamyka dobrą nowinę Marka o Jezusie Chrystusie, Synu Bożym (BP, komentarz do Mk 16, 15-20).

Jaka korzyść dla nas z wniebowstąpienia Chrystusa? Wieczna! Jezus, Syn Maryi, wstępując do nieba wprowadził do chwały Boga nasze człowieczeństwo. Cały człowiek został odkupiony drogocenną krwią Chrystusa i cały powołany do wiecznej komunii z Bogiem. W Jezusie już się to dokonało, my natomiast jesteśmy jeszcze w drodze do niebiańskiego szczęścia, które jest tak blisko. W darze Kościoła otrzymaliśmy wszystko co konieczne, aby wejść w wieczne zjednoczenie z Bogiem.

W Ewangelii według św. Jana czytamy słowa Jezusa: „W domu Ojca mego jest mieszkań wiele” (w. 14, 2) oraz: „Ja jestem drogą, prawdą i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej, jak tylko przez Mnie” (w. 14, 6). To sam Bóg jest naszym mieszkaniem, a Jezus drogą do Niego prowadzącą - a jest to droga wiary w Jezusa Chrystusa, Syna Bożego, który dla naszego zbawienia stał się człowiekiem, aby w swoim ciele nas odkupić i to ciało wprowadzić do niebiańskiej komunii. Jezus uczynił już wszystko, nam pozostaje tylko pójść za Nim wierząc w Ewangelię. Wiara jest czynnikiem decydującym. „Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony” (w. 16), mówi dziś Pan do swoich słuchaczy, a św. Paweł przypomina Kościołowi w Efezie: „Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę” (Ef 2, 8a).Łaska jest darem Boga obficie wylanym na ludzkość w Jezusie Chrystusie i Bóg domaga się od nas odpowiedzi na ten dar w postaci naszej wiary, żebyśmy stali się mieszkańcami nieba!

Marek Stankiewicz