List do Efezjan (c.d.)
2, 1-10 Od śmierci do życia
Ze względu na naszą grzeszną naturę nie mogliśmy być przyjaciółmi Boga, a oddzielenie od Niego jest równoznaczne ze śmiercią. Ale Chrystus wziął naszą śmierć na siebie. Bóg w swojej dobroci – bez żadnego udziału z naszej strony – ofiarował nam nowe życie w Chrystusie, uczynił nas częścią swojego nowego stworzenia i obdarzył zdolnością do urzeczywistniania Jego zamysłów.
Władca mocarstwa powietrznego (2): Szatan, którego buntowniczy duch działa w świecie ludzi.
2, 11-22 Zniszczenie barier
W świecie starożytnym Żydów oddzielały od pogan bariery rasowe, religijne, kulturowe i społeczne. (Poganom nie wolno było na przykład, pod karą śmierci, wchodzić na wewnętrzne dziedzińce świątyni w Jerozolimie). Jeżeli Chrystus mógł zjednoczyć Żydów i pogan, to nie było i nie ma takiej przepaści między ludźmi, której by nie mógł zlikwidować. I Jezus ją likwiduje. Jego śmierć na krzyżu jest jedyną możliwością dostępną dla wszystkich ludzi. Wszystkich, którzy do Niego należą, łączy wspólna więź, głębsza i silniejsza niż wszystkie poprzednie różnice rasowe, społeczne, pomiędzy płciami czy kulturowe. Żydzi i poganie stanowią jedno w Chrystusie.
w. 12: Chrześcijanie pochodzenia pogańskiego nie maja się czym szczycić. Dotychczas byli obcymi. Tylko Żydzi, jako lud Boży, mieli podstawę do nadziei.
(„Przewodnik po Biblii”, Oficyna Wydawnicza „Vocatio”, Warszawa 1997 r.)