List do Tytusa (c.d.)
1 Starsi i mąciciele
Reputacja Kreteńczyków (12) zmusza Pawła do podkreślenia niezawodności Słowa Bożego. Kiedy Bóg obiecuje życie wieczne, możemy mu wierzyć, ponieważ mówi nam prawdę i zasługuje na absolutne zaufanie. Jeżeli chodzi o cechy charakteru przełożonych Kościoła (5-9), zob. 1Tm 3. Fałszywi nauczyciele stworzyli sytuację, która wymaga zdecydowanej interwencji. Stosowanie siły fizycznej nigdy nie jest usprawiedliwione, ale są momenty, które wymagają powiedzenia słów ostrych i jednoznacznych. Najgorsi heretycy byli pochodzenia żydowskiego, ale byli też inni (10. 14).
w. 12: Cytat z wiersza poety Epimenidesa.
w. 16: Prawdziwym sprawdzianem naszej wiary jest nasze życie; nie wystarczy tylko nazywać się chrześcijaninami.
2-3, 11 Postawa chrześcijańska
Nasz sposób postępowania może zdyskredytować albo umocnić orędzie chrześcijańskie. Polecenia Pawła nie świadczą pochlebnie o charakterze Kreteńczyków. Byli to ludzie z natury kłótliwi, niezdyscyplinowani, nie lubiący wszelkiej władzy i amatorzy wina. Natomiast życie chrześcijańskie wymaga dyscypliny, posłuszeństwa i szacunku dla innych – w rodzinie, w kościele i wobec władz.
Jezus oddał swoje życie, aby uwolnić nas od naszych dawnych grzesznych zachowań i przemienić nas w ludzi miłujących dobro (2, 14). Nauczyciel chrześcijański musi z całą stanowczością podkreślać normy chrześcijańskie i sam dawać dobry przykład. Dobre uczynki są owocem zbawienia, a nie jego przyczyną (3, 3-7).
Obmycie (3, 5): obraz oczyszczającego i odnawiającego działania Ducha Świętego, którego znakiem jest chrzest.
3, 12-15 Zakończenie
Tytus, kiedy przybędzie jego zastępca, ma przyłączyć się do Pawła w Nikopolis na zachodnim brzegu Grecji. Tychik także należy do grona najbliższych współpracowników Pawła w dziele ewangelizacji (Ef 6, 21 itd.). Zenas i Apollos (zob. Dz18, 24-28) są zapewne doręczycielami Listu.
(„Przewodnik po Biblii”, Oficyna Wydawnicza „Vocatio”, Warszawa 1997 r.)