Dzieje Apostolskie (c.d.)
13-14 Pierwsza podróż misyjna Barnaby i Pawła
Kościół kierowany przez Ducha Świętego wysyła swoich najlepszych ludzi z pionierską misją. Pierwszym etapem jest Cypr (13, 4-12: ojczyzna Barnaby), gdzie spotykają Elimasa, maga, i pozyskują dla wiary ważną osobistość, prokonsula Sergiusza Pawła. Szaweł przyjmuje rzymską wersję swojego imienia, Paweł, i staje się przywódcą grupy. Z Perge (13, 13) Jan Marek wraca do domu – według Pawła bez uzasadnionego powodu (15, 37nn.).
Antiochia Pizydyjska (13, 14-52): pierwsza mowa Pawła; opozycja ze strony Żydów.
Ikonium (14, 1-6): mieszane przyjęcie; groźba ukamienowania.
Listra (14, 6-20): uzdrowienie kaleki: Paweł i Barnaba uznani za bogów.
Derbe (14, 20-21): dobre przyjęcie po cudownym uratowaniu Pawła od śmierci przez ukamienowanie w Listrze. Niezniechęcony tym wydarzeniem Paweł ponownie odwiedza Listrę i inne miasta leżące na drodze do wybrzeża.
(„Przewodnik po Biblii”, Oficyna Wydawnicza „Vocatio”, Warszawa 1997 r.)