Ewangelia według św. Jana (c.d.)
7-10, 21 Do Jerozolimy na Święto Namiotów
7, 1-13 Niebezpieczeństwo
Kiedy Jezus był ostatni raz w Jerozolimie, spotkał się z wrogością ze strony Żydów, którzy chcieli Go zabić (rozdz. 5). Tym razem unika publicznych wystąpień.
Święto Namiotów (2): wrzesień/październik, żydowskie święto zbiorów trwające osiem dni, obchodzone na pamiątkę wędrówki przez pustynię.
Nie idę (8): w niektórych rękopisach dodane jest słówko: „jeszcze” dla znaczenia, że Jezus nie chciał wprowadzić w błąd. Czekał na odpowiedni moment.
7, 14-52 Różne przyjęcie słów Jezusa
Opozycja wobec Jezusa rosła, poszczególni słuchacze zajmowali własne stanowisko. Nauka (40) i cuda (31) Jezusa przekonywały jednych, pobudzały do sprzeciwu innych (27.41-42). Nikt jednak, kto naprawdę chce czynić wolę Boga, nie ma wątpliwości (17). Jezus czerpie swoje obrazy z ceremonii ustalonej na każdy dzień świąt, między innymi z obrzędu ofiarowania Bogu wody pochodzącej z sadzawki Siloam. Jezus jest strumieniem ożywiającym i przekształcającym ludzkie serca.
Rozproszonych (35): wspólnoty żydowskie za granicą.
w. 42: Nie mogli znać historii narodzenia Jezusa. Ten starotestamentowy cytat pochodzi z Mi 5, 1.
(„Przewodnik po Biblii”, Oficyna Wydawnicza „Vocatio”, Warszawa 1997 r.)