Księga Izajasza (część XXII)
65-66 Odpowiedź Boga; nowe niebo i nowa ziemia
Bóg odpowie na modlitwę swego ludu w sposób przekraczający najśmielsze ludzkie marzenia. Odpowiedź będzie jednak podwójna: dla tych, którzy sprzymierzają się przeciw Bogu, będzie oznaczała całkowite zniszczenie, wykorzenienie wszelkiego śladu zła; dla tych zaś, którzy są Mu wierni, będzie oznaczała życie, radość, pokój, ponad wszelkie wyobrażenie, w niebie i na ziemi, które Bóg stworzy na nowo. Ostatnie proroctwa Izajasza uwydatniają więc kontrast między losami ludzi. Bóg nie może ignorować zła. Ci, którzy idą własną drogą grzechu (65, 1-7. 11-14), którzy nie chcą słuchać Boga (66, 3-4), zostaną ukarani. Natomiast Bóg przygotował miejsce w swoim nowym świecie dla ludzi pokornej wiary, nie tylko dla wiernych Izraela, ale dla ludzi wszystkich narodów (66, 18-23).
65, 8: grono jest niewielkie, ale zawiera trochę dobrych owoców, których nie można zmarnować.
Gad, Meni (11): pogańskie bóstwa losu, którym składano ofiary.
66, 19: Izajasz ma na myśli ludzi z odległych krajów – z Hiszpanii lub Cylicji (Tarszisz), z Afryki (Put) na południu, z dalekiej północy (Tubal) i z Grecji (Jawan).
(„Przewodnik po Biblii”, Oficyna Wydawnicza „Vocatio”, Warszawa 1997 r.)