Przewodnik po Biblii - część CCLXXVIII

8-9,34 Uzdrawianie i nauczanie

8, 1-17 Cudowne uzdrowienia

w. 14: Trędowaty. Dla Żydów trędowaci byli nieczyści, niedotykalni. Jezus mógłby uzdrowić człowieka tylko spojrzeniem albo słowem, zamiast dotykać go. (Co do przepisów dotyczących trądu, zob. Kpł 13014: Biblia używa terminu  „trąd” w odniesieniu do wielu chorób skóry.)

w. 5-13: Sługa setnika. Jezus został posłany do Izraela, ale u nikogo w swoim narodzie nie znalazł takiej wiary, jaką miał ten rzymski oficer, który uznawał władzę tylko wtedy, kiedy ją widział.

w. 14-17: Jezus uzdrawia w Kafarnaum z fizycznych, duchowych i psychicznych chorób.

8, 18-27 Uciszenie burzy

Syn człowieczy (20): wyrażeniem tym Jezus często określa samego siebie. Podkreśla on Jego ludzką naturę (Ps 8, 4), ale jednocześnie wskazuje poza nią (Dn 7, 13-14).

w. 21-22: Uczeń chce najpierw pogrzebać ojca i później przyłączyć się do Jezusa. Nie musi to znaczyć, że jego ojciec umarł. „Muszę najpierw pogrzebać mego ojca” jest równoznaczne powiedzeniu: „Przyłączę się do ciebie, kiedy mój ojciec umrze i kiedy będę wolny”. Odpowiedź Jezusa zwraca uwagę na naglący charakter Jego misji, która wymaga natychmiastowej odpowiedzi.

w. 23-27: Zob. też Mk 4, 36-41 z pewnymi różnicami w szczegółach.

8, 28-9, 8 Inne uzdrowienia

w. 28-34: Dwaj opętani przez demony. Marek i Łukasz mówią o jednym opętanym, któremu na imię „Legion” (Mk 5, 1-17; Łk 8, 26-37). Tutaj Mateusz opowiada, jak Jezus wyleczył dwóch opętanych, ale mieszkańcy Gadary – miasta o 10 km oddalonego od jeziora – byli tak przerażeni, że kazali Jezusowi odejść.

9, 1-8: paralityk. Jezus dokonuje uzdrowień fizycznych, żeby udowodnić, że uzdrowienie duchowe – przebaczenie grzechów – jest tak samo rzeczywiste.

9, 9-17 Powołanie Mateusza; sprawa postów

U Marka (Mk 2, 13-17) i Łukasza (5, 27-32) poborca podatkowy nazywa się Lewi i z ich relacji wynika, że uczta odbywa się u niego w domu. Być może „Mateusz” było chrześcijańskim imieniem Lewiego, tak jak Szymon nosił chrześcijańskie imię „Piotr”. Obecność Jezusa w takim towarzystwie gorszy religijnych faryzeuszy. Zwolennicy Jana są też zaskoczeni. Dlaczego Jezus świętuje, podczas gdy Jan pości? Łukasz (5, 36-37) przekazuje odpowiedź Jezusa w sposób najbardziej bezpośredni. Jego radykalnie nowa nauka nie da się zamknąć w ciasnych ramach dawnego legalizmu. Musi znaleźć nowe formy wyrazu, inaczej bowiem to, co dawne, zostanie zniszczone, a to, co nowe, zmarnuje się. Łk 5, 39 jest poruszającym komentarzem na temat natury ludzkiej, jej konserwatyzmu, który nie ufa niczemu, co nowe.

9, 18-34 Dalsze uzdrowienia

w. 18-26: Córka Jaira; kobieta z krwotokiem (zob. Mk 5, 21-43; Łk 8, 40-56).

w. 27-31: Dwaj niewidomi. Nakaz zachowania tajemnicy pozostaje niewyjaśniony. Prawdopodobnie Jezus nie chce, żeby pod wpływem Jego cudów ludzie nabrali błędnego wyobrażenia o Jego misji.

w. 32-34: Niemy opętany przez złego ducha.

w. 23: Muzyków często wynajmowano do grania pieśni pogrzebowych w domu żałoby.

(„Przewodnik po Biblii”, Oficyna Wydawnicza „Vocatio”, Warszawa 1997 r.)