Przewodnik po Biblii – część CCLXXXIV

21-25 JEZUS W JEROZOLIMIE

Jest wiosna i ludzie zewsząd, z daleka i z bliska, zdążają do Jerozolimy na Paschę, wielkie święto upamiętniające wyjście narodu z Egiptu. Nie wszyscy mogli znaleźć kwaterę w samym mieście. Jezus z przyjaciółmi zatrzymuje się blisko Betanii, gdzie mieszkają Marta, Maria i Łazarz. Każdego dnia idą 3,5 km zboczami Góry Oliwnej, ciągnącymi się aż do Jerozolimy.

21, 1-11 Uroczysty wjazd Jezusa

Zob. komentarz do Łk 19, 28-44. Zob. też Mk 11, 1-10. Mateusz cytuje proroctwo Za 9, 9.

21, 12-17 Oczyszczenie świątyni

Zob. też komentarz do J 2, 13-25. Kupcy handlowali na zewnętrznym dziedzińcu świątyni, Dziedzińcu Pogan. Żydzi z zagranicy nie mogli płacić podatku świątynnego w swojej walucie. Za wymianę pieniędzy pobierano wysoki procent (roczny dochód z podatków świątynnych wynosił ok. 100 tys. dolarów, a dochód wymieniających pieniądze ok. 13 tys. dolarów). Biedni ludzie, którzy z trudem mogli sobie pozwolić na najtańszą ofiarę (para gołębi), musieli płacić wysokie ceny.

21, 18-22 Drzewo figowe

Zob. także Mk 11, 12-14.20-24. Zdrowe drzewa figowe przynosiły w Palestynie owoce przez 10 miesięcy w roku. Jednakże według Marka, pora nie była akurat na figi (wczesna wiosna). Jezus wykorzystuje ten przypadek, żeby udzielić uczniom lekcji: wiara może pokonać wszystkie przeszkody. Uschnięte drzewo jest także symbolem losu pozbawionego ducha narodu izraelskiego.

21, 23-46 Kwestionowanie władzy Jezusa

W świetle tego, co się wydarzyło (12, 17), pytanie jest zrozumiałe. Jezus nie udziela bezpośrednio odpowiedzi, ale jest oczywiste, że władza Jego i Jana pochodzi z tego samego źródła. Następnie w trzech przypowieściach On sam poddaje kapłanów ostrej krytyce.

w. 28-32: Dwaj synowie. Pierwszy reprezentuje przywódców religijnych i ich fałszywe posłuszeństwo; drugi zaś wyrzutków społeczeństwa, którzy szczerze odpowiedzieli Janowi i Jezusowi.

w. 33-41: Winnica symbolizuje naród Izraela, którego Panem jest Bóg (Iz 5, 1-7). Ludzie, którym Bóg powierzył duchowe przewodnictwo narodu, źle obeszli się z prorokami i zamierzają zabić Jego Syna.

w. 42-43: Zob. Ps 118, 22-23. Jezus przenosi obraz z Izraela na samego siebie: odrzucony przez naród i ukrzyżowany, ale uratowany i wywyższony przez Boga.

(„Przewodnik po Biblii”, Oficyna Wydawnicza „Vocatio”, Warszawa 1997 r.)