Przewodnik po Biblii – część CCXLVII

12 Wyzwolenie

Księga Daniela jest pierwszą księgą Starego Testamentu, która wyraźnie mówi o zmartwychwstaniu, chociaż dotyczy ono tylko narodu żydowskiego („twój naród”). Kiedy nadejdzie ten dzień i przeminą wszystkie straszliwe cierpienia, ci, którzy okażą się mądrzy swoim wiernym posłuszeństwem wobec Boga, powstaną, aby zawsze świecić jak gwiazdy, natomiast źli ulegną zagładzie. Ale kiedy to się stanie, wie tylko Bóg. Tego nawet Daniel nie rozumie (6-8); dlatego w tych kwestiach najlepiej jest zachować ostrożność.

13-14 Dodatek

Księga Daniela kończy się dwoma rozdziałami, których brakuje w tekście hebrajskim. Opisane są w nich dwa epizody, ukazujące interwencję Boga na korzyść osób niewinnych, które Mu ufają.

Zuzanna, niewiasta piękna i bogobojna, była namawiana do złego, a kiedy odmówiła, została oskarżona i skazana na śmierć. Bóg wzbudził swojego ducha w młodym Danielu, który wykazał niewinność Zuzanny i wydał na śmierć fałszywych oskarżycieli. – Daniel zdemaskował kapłanów Bela i uśmiercił za pomocą trucizny węża czczonego przez Babilończyków. Został oskarżony o świętokradztwo, skazany na śmierć i wrzucony do jaskini lwów. Ale Bóg również i tutaj interweniuje i ocala Daniela. Te dwa epizody należą do cyklu opowiadań o Danielu i są przez Kościół katolicki uznane za natchnione.

(„Przewodnik po Biblii”, Oficyna Wydawnicza „Vocatio”, Warszawa 1997 r.)