aktualizowano: 2021-03-24 12:43 Odsłon: 1111

Przewodnik po Biblii – część CCXXVIII

Księga Ezechiela (cz. IV)

 

4-24 GRZECH IZRAELA; SĄD BOŻY

4-5 Ezechiel inscenizuje oblężenie i zniszczenie Jerozolimy

„Rekwizyty do dramatu były gotowe: duża tabliczka gliniana wysuszona na słońcu, na której Ezechiel naszkicował granice miasta, i płyta żelazna, na której wypieka się płaskie chleby. Ludzie obserwowali i rozumieli przesłanie. Z rosnącym przerażeniem patrzyli jak Ezechiel odmierza swoja skąpą rację mieszanego ziarna i oszczędza każdą kroplę wody. Widzieli jak prorok chudnie z dnia na dzień, i wiedzieli, że to samo będzie z ludnością Jerozolimy w czasie oblężenia. Widzieli jak prorok goli sobie włosy, dzieląc z Jerozolimą jej hańbę. Widzieli, jak pali włosy i rozrzuca je z wiatrem, zostawiając tylko małą ilość, która symbolizowała samych wygnańców. Była to poruszająca lekcja.

4, 5-6: wersja grecka podaje 190 dni; od upadku Samarii w 722 r. przed Chr. do powrotu wygnańców w 538 r. przed Chr. minęły 184 lata. Od upadku Jerozolimy w 587 r. przed Chr. do 538 r. – minęło 49 lat. Liczba 40 może raczej oznaczać jedno pokolenie niż dokładną liczbę lat.

4, 9: w czasie oblężenia nikomu nie przeszkadza, że chleb wyrabiany jest z mieszanego ziarna.

20 syklów (10): ok. 230 gramów

Jedna szósta hinu (11):  ok. 0,6 litra.

Nieczysty (13nn): używanie nawozu do wypieku chleba czyniło go nieczystym według przepisów żydowskich. Dla Ezechiela, który ćwiczył się w przestrzeganiu przepisów rytualnej czystości, ten rozkaz Boga nie był łatwy do spełnienia.

6-7 Przeciwko ziemi Izraela: nadszedł koniec

Inscenizacja przyszłych wydarzeń znajduje potwierdzenie w słowie mówionym. Jawne bałwochwalstwo sprowadzi na ludzi zniszczenie i jest to sąd, od którego nie ma odwołania. Wtedy dopiero poznają, że Pan jest naprawdę Bogiem. Straszliwa zagłada wisi nad krajem.

Od pustyni aż do Ribla (6, 14): od południa aż na północ. Ribla nad Orontesem, w pobliżu północnej granicy Izraela.

Sprzedawca niech się smuci (7, 12): ponieważ będzie musiał sprzedać ziemię, która była jego dziedzictwem.

7, 18: ostrzyżone głowy były znakiem hańby i żałoby.

(„Przewodnik po Biblii”, Oficyna Wydawnicza „Vocatio”, Warszawa 1997 r.)

 

aktualizowano: 2021-03-24 12:43
cofnij drukuj do góry
Wszystkich rekordów: