Księga Jeremiasza (c.d.)
8, 18-9, 25 Lament nad zbliżającą się zagładą
Jeremiasz podziela głęboki żal Boga z powodu grzechu narodu i jego tragicznych konsekwencji. Społeczeństwo jest chore (9, 2-5) w rezultacie odejścia od Boga i Jego Prawa i pójścia własną drogą (11-13). Sąd stał się więc nieuchronny (14-15) i można już zwoływać zawodowe płaczki (16).
Balsam (8, 22): Gilead słynął od najdawniejszych czasów ze swoich uzdrawiających maści (Rdz 37, 25).
Piołun (9, 14): roślina o gorzkim smaku, symbol smutku.
9, 24-25: lud Boży, pomimo zewnętrznego znaku przymierza, upodobnił się do ościennych narodów pogańskich i zostanie ukarany tak jak one. Zob. rozdz. 46-51.
10 Żywy Bóg i bożki zrobione przez ludzi
Bożki sporządzone przez ludzi – choćby najstaranniej – są pozbawione życia, bezsilne, nieruchome, nieme. Nie taki jest Bóg Izraela. Był to jeden z wielkich tematów Izajasza: Iz 40, 18-20; 44, 9-20.
Tarszisz…Ufaz (9): Tarszisz – Tartessos w dalekiej Hiszpanii albo Tars w Cylicji; Ufaz – być może Ofir, sławny ze złota.
Pozbieraj swój tobół (17): przygotuj się do tułaczki.
Pasterze (21): przywódcy.
w. 23-25: Modlitwa Jeremiasza za jego naród.
(„Przewodnik po Biblii”, Oficyna Wydawnicza „Vocatio”, Warszawa 1997 r.)