„Maria obrała najlepszą cząstkę, której nie będzie pozbawiona” (Łk 10,42b)
XVI Niedziela zwykła (Łk 10, 38-42)
Maria i Marta, dwie siostry żyjące pod jednym dachem, ale różne osobowości. Kobiety wierzące w Jezusa, ale będące w różnych relacjach do Niego. Zasłuchanie i zabieganie, kontemplacja i działanie. Co jest ważniejsze w oczach Pana?
Ewangelia mówi nam przy różnych okazjach (por. J 11, 1-40; 12, 1-15) o trojgu rodzeństwa: Łazarzu, Marcie i Marii, z którymi się Jezus przyjaźnił. Wypowiedź Jezusa jest nie tyle upomnieniem Marty, ile gorącą pochwałą Marii, która słucha słowa Pana. „Tamta się krzątała, ta została nakarmiona; tamta zajmowała się wieloma sprawami, ta tylko jedną. Obydwa zajęcia były dobre” (św. Augustyn, Sermones 103, 3). Czasami upatrywano w Marcie symbol życia na ziemi, a w Marii – życia w niebie. Innym razem uważano Martę za symbol życia aktywnego, a Marię kontemplatywnego. W Kościele są różnorodne powołania, ale działanie i kontemplacja powinny być obecne w życiu każdego chrześcijanina. Każdy ochrzczony jest wezwany do osiągnięcia jedności życia, w którym obcowanie z Bogiem i wierność własnej misji są zharmonizowane. „Tu na ziemi, kontemplacja rzeczywistości nadprzyrodzonych, działanie łaski w naszych duszach, miłość bliźniego jako dorodny owoc miłości Boga – stanowią już zadatek nieba, zalążek, który ma wzrastać dzień po dniu. My, chrześcijanie, nie znosimy podwójnego życia: zachowujemy jedność życia, prostą i mocną, w której łączą się i przenikają wszystkie nasze działania. Chrystus nas oczekuje […]. Bądźmy duszami kontemplacyjnymi, poprzez nieustanny dialog obcujmy z Panem o każdej porze, od pierwszej myśli rano do ostatniej myśli wieczorem, kierując nieustannie swoje serce ku naszemu Panu, Jezusowi Chrystusowi, docierając do Niego przez naszą Matkę, Najświętszą Maryję Pannę, a przez Niego do Ojca i Ducha Świętego” (św. Josemaria Escriva, To Chrystus przechodzi 126). Bóg wzywa was, abyście Mu służyli w miejscu pracy i podczas spełniania obowiązków cywilnych, materialnych, świeckich, życia ludzkiego […]. Zapamiętajcie: istnieje coś świętego, Bożego ukrytego w sytuacjach najbardziej prozaicznych i każdy z was ma to odkryć” (tenże, Kochać Kościół 52; BN, komentarz do Łk 10, 38-42).
Człowiek musi najpierw odkryć cała prawdę o Bogu, który objawia się przez Jezusa Chrystusa i krocząc drogą wiary nadać swemu życiu Boży ład i porządek. Poznanie Jezusa dokonuje się przez rozważanie Jego słowa i kontemplowanie na modlitwie Jego Osoby. Z modlitwy wierzącego rodzi się działanie, które jest odpowiedzią człowieka na słowo Pana. Tak ukształtowany porządek każdego dnia jest realizacją woli Bożej w codzienności. Dzisiejsza Ewangelia jest skierowana do każdego człowieka. Kto tylko pragnie przyjąć do swego serca Chrystusa Pana i żyć autentycznie i szczerze Jego słowem musi być jak Maria, zasłuchany w Jego słowo, a wtedy Jego życie będzie działaniem na chwałę Boga.
Marek Stankiewicz