Słownik pojęć i symboli liturgicznych
R, jak… roraty
Roraty, msza roratna, pot. msza roratnia – pierwsza msza przed lub o wschodzie słońca w okresie adwentu. Jest to msza wotywna o Najświętszej Maryi Pannie.
Jej nazwa pochodzi od jej introitu, którym zaczyna się od słów rorate cæli desuper (‘spuśćcie rosę niebiosa’). Charakterystycznym elementem rorat jest zapalanie świecy, zwanej roratką (świecą roratną). Świeca ta umieszczana jest w pobliżu ołtarza jedynie w adwencie. Symbolizuje Najświętszą Maryję Pannę. Współcześnie z uwagi na udział dzieci i młodzieży roraty odprawia się często wieczorem. W niektórych parafiach dzieci przychodzą na msze roratne z zaświeconymi lampionami. Dawniej odprawiana była codziennie, również poza okresem adwentu. Jak silna była tradycja mszy roratnej w dawnej Polsce, świadczyć może Kapela Rorantystów na Wawelu.
Tradycyjnie mszę roratną odprawia się jedynie przy świetle świec oraz lampionów z wyłączonym oświetleniem w świątyni. Współcześnie na hymn „Chwała na wysokości Bogu” włącza się wszystkie światła w kościele.