Bożonarodzeniowy wiersz

Nasze serca, jak dzwony.
w miłości się kołyszą.
gdy od drugiego człowieka
dobre słowa słyszą.

Nie chcą wojen, obrazy,
ale zwykłej ludzkości,
którą dusza nie gardzi,
nie uznaje wyższości.

Zatem dziś, w ten święty
dzień narodzin Pana,
nie pozwól, by jakaś osoba
była zupełnie sama.

Przy wigilijnym stole,
w najpiękniejszym dniu roku,
zasiądźmy wszyscy razem
w blasku świecy, o zmroku.

Radość, ciepło i życzliwość
niech będą naszym obrazem
i podziękowanie Bogu
najszczerszym wyrazem.

Joanna Szczycińska
Uczennica Gimnazjum nr 29 w Szczecinie