I zamieszkało wśród nas

I zamieszkało wśród nas

Ewangelia z dnia: J 1,1-18

Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli,

Dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi,

tym, którzy wierzą w imię Jego –

którzy ani z krwi,

ani z żądzy ciała,

ani z woli męża się narodzili.

A Słowo stało się ciałem

I zamieszkało wśród nas (J 1, 12-14).

We Mnie poszukaj istnienia twojego,

Mnie zaś odnajdziesz w głębi serca swego.

W tak żywych rysach miłości płomienie

Twe podobieństwo we Mnie utworzyły,

Że żaden pędzel i żadne natchnienie

Obrazu takiej piękności i siły

Stworzyć nie mogą, Tyś bowiem powstała

Piękna, urocza z tchnienia Wszechmocnego,

Z mojej miłości, która wiecznie trwała.

Szukaj więc we Mnie istnienia twojego.

I gdybyś swoje ujrzała oblicze,

I swej istoty dostrzegła odbicie

Tak, jak je mają głębie tajemnicze

Mojej istoty, twoje ziemskie życie

Uleciałoby z ciasnego więzienia,

Bo nie jest w mocy znieść blasku takiego,

Więc Mnie poszukaj w głębi serca twego.

I to jest twojej miłości zadaniem,

Abyś gotowa była we  wnętrzu swoim,

I stała czujna za każdym wezwaniem,

By być przybytkiem i mieszkaniem moim.

Poza swą duszą nie szukaj Mnie w świecie,

Bom Ja tak bliski istnienia twojego,

Ja cię ogarniam i daję ci życie,

Szukaj Mnie zatem w głębi serca twego.

(Poezje 8)

Modlitwa: Panie Jezu Chryste, głębokie doświadczenie Twej realnej obecności zwykło rodzić w człowieku poetę. Jakby brakowało nam zwykłych słów, aby opowiedzieć o spotkaniu z żywym Bogiem. Niech te święta uczynią i ze mnie takiego Bożego poetę, który zachwyca się nad tajemnicą Boga w ludzkim ciele.

(„Adwent i Boże Narodzenie z komentarzami św. Teresy od Jezusa”)

Marek Stankiewicz