W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego
„Ja chrzciłem was wodą, On zaś chrzcić was będzie Duchem Świętym” (Mk 1, 8)
Święto Chrztu Pańskiego
Zapowiedź chrztu Duchem Świętym to główny akcent nauczania Jana Chrzciciela, a chrzest Jezusa o którym dziś czytamy w Ewangelii, to szczytowy moment działalności Jana nad Jordanem (Mk 1, 7-11).
Jan usuwa się w cień, aby zrobić miejsce dla Jezusa, który już stoi wśród ludzi pragnących przyjąć chrzest Janowy, ale nie jest jeszcze poznany. Jezus, solidarny z grzesznikami stojącymi w kolejce do Jana, przybył do Betanii, aby tak samo jak oni przyjąć chrzest nawrócenia na odpuszczenie grzechów. Jako jedyny sprawiedliwy po chrzcie natychmiast wyszedł z wody i ujrzał nad sobą otwarte niebiosa, które symbolizują początek ery zbawienia, czasów mesjańskich. Obserwujemy objawienie się Trójcy Świętej. Duch Święty, w postaci cielesnej niby gołębica, zstępuje na Jezusa, a Ojciec wypowiada słowa: „Tyś jest mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie”. Ojciec posyła w mocy Ducha Świętego Jezusa, swego jedynego Syna, z misją zbawienia świata. Jezus jest namaszczony, czyli jest Mesjaszem, Tym, który był obiecany przez Boga Izraelowi i całemu światu.
W Nim Ojciec złożył wszystkie swoje obietnice, które objawiający się nad Jordanem Mesjasz będzie wypełniał. To jest szczególny moment w historii zbawienia – pełnia czasu, „dziś zbawienia”. Jezus Chrystus rozpoczyna swoją publiczną działalność zanurzając się w wodach Jordanu, aby wziąć na siebie nasze grzechy. On przychodzi jako Izajaszowy Sługa Pański, który jest gotowy wypełnić wolę Ojca aż do całkowitej ofiary z siebie. Taka jest misja umiłowanego Syna Ojca Przedwiecznego: od zanurzenia się w wodach Jordanu, aż po zanurzenie się w otchłani cierpienia i śmierci krzyżowej, abyśmy mogli zostać ochrzczeni w Duchu Świętym, czyli ochrzczeni w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego, aby narodzić się jako umiłowane dzieci Boga. Ochrzczeni, „odrodzeni (przez chrzest) jako synowie Boży, zobowiązani są do wyznawania przed ludźmi wiary, którą otrzymali od Boga za pośrednictwem Kościoła”, i uczestnictwa w apostolskiej i misyjnej działalności Ludu Bożego (KKK 1270). Jak Ojciec posłał w mocy Ducha Świętego Syna swego aby wypełnił Jego wolę, tak i wszyscy ochrzczeni są posłani do świata, aby głosić zbawienie Boże w Chrystusie. To jest nasza misja, która wypływa z sakramentu Chrztu Świętego i jest z nim nierozerwalnie związana. Ten pierwszy z sakramentów to nie tylko dar – klucz do bram królestwa Bożego, ale to także zadanie i zobowiązanie do wierności przyrzeczeniom chrzcielnym. Jak jest z tą moją wiernością?
Marek Stankiewicz