Wielki Post – lekarstwo dla duszy i ciała

Liturgiczny zegar Kościoła wskazuje już czas Wielkiego Postu, którego bezpośrednim celem jest przygotowanie wiernych do głębokiego przeżywania świąt Zmartwychwstania Pańskiego. Dlatego już od samego początku rozlega się wezwanie do nawrócenia i pokuty, które mają wprowadzić wiernych na drogę życia prawdziwie chrześcijańskiego. Kościół wzywa w tym czasie do wzmożonego wysiłku duchowego, do głębokiej refleksji nad stanem życia duchowego, do podjęcia radykalnych i konkretnych praktyk życia chrześcijańskiego, aby z odnowionym sercem wejść w największą tajemnicę naszej wiary, jaką jest zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa – Wielkanoc, żebyśmy tak jak Chrystus Pan, już teraz powstali z naszej duchowej śmierci. Ewangelia Środy Popielcowej (Mt 6, 1-6. 16-18) ukazuje jałmużnę, modlitwę i post jako podstawowe i niezwykle skuteczne uczynki, które podejmowane z miłością sprowadzają na nas błogosławieństwo Boże i łaskę. To jest ewangeliczny fundament, na którym trzeba budować życie duchowe, aby w ten sposób zwracać swoje serce coraz bardziej do Boga. Wielki Post daje możliwość wejścia na drogę szczerego nawrócenia i podążania nią przez kolejne etapy swojego chrześcijańskiego życia.

I trzeba ten czas dobrze wykorzystać, aby przeżywać Paschalne Święta w bliskiej relacji ze zmartwychwstałym Panem teraz, a radość zbawienia w wieczności. Niech każdy podejmujący ten trud pracy nad sobą wie, że nie jest w tej walce sam.

Kościół wychodzi naprzeciw tym wysiłkom podejmowanym przez wiernych zachęcając do radosnego i szczerego przeżywania sakramentu Pokuty i Pojednania oraz Eucharystii, która jest szczytem i źródłem życia chrześcijańskiego. Z Eucharystii chrześcijanin jak ze źródła czerpie łaskę i moc tak bardzo potrzebne do uświęcania swojego życia.

Zanim zaczniemy przeżywać w duchu wiary tajemnicę zwycięstwa Jezusa Chrystusa nad śmiercią, piekłem i szatanem, Kościół zaprasza nas na nabożeństwo Drogi Krzyżowej i Gorzkich Żali, abyśmy weszli sercem w tajemnicę Jezusowego cierpienia, męki i Jego śmierci krzyżowej, którą On poniósł z miłości do nas, grzeszników.

Wielki Post to nie czas udręczenia i biadolenia, ale czas umartwienia i rezygnacji z uciech, czas wyrzeczeń i postu, czas pojednania z braćmi i Bogiem. To jest okres wychodzenia z niewoli grzechu ku wolności dzieci Bożych, którą przynosi nam Zmartwychwstały. Trzeba pamiętać, że naszym celem jest zmartwychwstanie do życia w chwale Boga, a jedyną drogą tam prowadzącą jest droga wiary w Jezusa Chrystusa. Idziemy tą drogą przez uczynki miłosierdzia, żyjąc sakramentami, walcząc z pokusami. Czas Wielkiego Postu to czas łaski jaki daje litościwy i miłosierny Bóg wszystkim, którzy nawracają się do Niego całym sercem przez post, płacz i lament (zob. Jl 2, 12).

Wejdź odważnie w ten szczególny czas, który daje Bóg nieskory do gniewu. Nie lękaj się! Nie jesteś sam. Jest z tobą Chrystus miłosierny i przebaczający, który nie chce śmierci grzesznika, ale żeby się nawrócił i żył. Po to przyszedł na ziemię, aby cię wyzwolić z tyranii szatana. Złóż całą swoją nadzieję w Panu, powierz Mu swoje życie, a On będzie działał. Poznaj siłę jałmużny, moc modlitwy i zbawienne owoce postu. Nie bój się spowiedzi! Przyjmij Jezusa Eucharystycznego do swego serca, żeby On mógł cię przyjąć w wieczności. Trwa rok łaski od Pana. Wykorzystaj go dobrze…

Marek Stankiewicz