8 maja, w uroczystość św. Stanisława BM, przypada patronalne święto parafii. Powodów do jego radosnego przeżywania nie brakuje, a co ważne - można to czynić bez covidowych ograniczeń.

Z tej okazji przygotowano wystawę fotograficzną pt. „Nie bój się, wierz tylko! – wiara silniejsza od pandemii – serca szerzej otwarte, obrazującą organizację życia społecznego, parafialnego, w okresie obowiązywania różnych obostrzeń związanych z pandemią koronawirusa. Począwszy od tych najsroższych, skazujących obywateli na zamknięcie w domach, poprzez wszelkie regulacje dotyczące choćby liczby wiernych mogących uczestniczyć w Mszach świętych w kościele, na ich stopniowym luzowaniu i zniesieniu kończąc. Puste ulice Szczecina, puste kościoły, zamknięte instytucje – to obrazy wciąż żywe, choć wolelibyśmy o nich zapomnieć.

Dwa lata pandemii

Wystawę „Nie bój się, wierz tylko!” – wiara silniejsza od pandemii – serca szerzej otwarte tworzy kilkadziesiąt wyselekcjonowanych zdjęć, dokumentujących głównie, choć nie tylko, życie wspólnoty parafialnej w okresie od marca 2020 r., do tegorocznych uroczystości wielkanocnych, w których można było uczestniczyć bez jakichkolwiek ograniczeń.

W ciągu dwóch minionych lat życie parafii należało dopasowywać do różnych wymogów sanitarno-epidemiologicznych, wprowadzanych drogą administracyjnych zarządzeń. Mimo to odprawiane były msze, obchodzone były uroczystości i święta, udzielano sakramentów – choć nierzadko w niemal pustym kościele. Z czasem życie wracało do normalności. Ponownie zaczęły zapełniać się kościoły, zaprzestano liczenia wiernych. Wymownym wydarzeniem były parafialne misje święte u schyłku roku 2021 – swoiste duchowe odrodzenie, jakże symboliczne w pandemicznej jeszcze rzeczywistości.

Otwarcie i wdzięczność

Parafialne uroczystości odpustowe stanowią świetną okazję do refleksji nad minionym czasem z całym jego bagażem doświadczeń, tak dotkliwie przenikających ludzkie serca. Wystawa wiodąca szlakiem od społecznego zamknięcia do pełnego otwarcia stanowi zachętę do odpowiedzi na pytania, czy w pełni otwarte na Boga i drugiego człowieka zostały nasze serca, czy wyzbyliśmy się paraliżującego życie lęku. Jest też świetną okazją do ponownego uzmysłowienia, że mamy za co Bogu dziękować…