„Bądź pozdrowiona pełna łaski, Pan z Tobą!” (Łk 1, 28)

Kościół czci dziś (8. grudnia) Maryję  jako niepokalanie poczętą, czyli wolną od zmazy grzechu pierworodnego. Tekst Ewangelii mówi o Maryi pełnej łaski (kecharitomene). Dziewica z Nazaretu jest tą niewiastą z Księgi Rodzaju, której potomek zetrze głowę Szatana (Rdz 3, 15). Prawda o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny stanowi dogmat naszej katolickiej wiary.

Przekonanie o tym, że Maryja została zachowana od wszelkiej zmazy grzechu od samego poczęcia i w zawiązku z tym jest określana jako cała święta, na przestrzeni stuleci umacniało się stopniowo w liturgii i teologii. W połowie ubiegłego wieku, po przeprowadzeniu konsultacji wśród teologów, papież Pius IX zasięgnął opinii wszystkich biskupów na temat stosowności i możliwości tego rodzaju definicji, zwołując niejako „pisemny sobór”. Rezultat był wymowny: olbrzymia większość spośród 604 biskupów odpowiedziała na pytanie twierdząco. Specjalna komisja teologów, ustanowiona przez Piusa IX w celu ustalenia objawionej doktryny, przypisała istotną rolę praktyce eklezjalnej. Wreszcie w 1854 r. bullą „Ineffabilis Deus” Pius IX ogłosił uroczyście dogmat o Niepokalanym Poczęciu: „Ogłaszamy, orzekamy i określamy, że nauka, która utrzymuje, iż Najświętsza Maryja Panna od pierwszej chwili swego poczęcia, na podstawie szczególnej łaski i przywileju wszechmocnego Boga, mocą przewidzianych zasług Jezusa Chrystusa, Zbawiciela rodzaju ludzkiego – została zachowana nietknięta od wszelkiej zmazy grzechu pierworodnego, jest prawdą przez Boga objawioną, i dlatego wszyscy wierni powinni w nią wytrwale i bez wahania wierzyć” (św. Jan Paweł II, katecheza 12 IV 1996 r.).

Ciebie wielbimy hymnami,

Przeczysta Matko Chrystusa,

Ty zaś na śpiew Twojej chwały

Odpowiedz darem swej łaski.

       Nędzni synowie Adama,

       Zrodzeni w grzechu i skazie,

       Wszyscy wierzymy, żeś wolna

       Od skutków winy praojca.

Łeb węża, źródło zazdrości,

Zdeptałaś stopą dziewiczą;

Ty jedna sławą się cieszysz

Niepokalanie poczętej.

        Ojcu, Synowi, Duchowi

        Niech będzie chwała na wieki

        Za to, że Bóg Cię wywyższył

        Przez dar szczególnej świętości. Amen.

(z hymnu brewiarzowego)

Marek Stankiewicz