Serce pełne łask

/Adam Szewczyk/

Fotoreportaż TUTAJ

W pierwszy piątek po oktawie Bożego Ciała przypada uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa. Chrystus objawiając się francuskiej wizytce świętej Małgorzacie Marii Alacoque polecił, by ustanowiono święto ku czci Jego Serca właśnie w tym dniu. Opowiedział jej o swym nieskończonym miłosierdziu dla ludzi i o potrzebie zwrócenia się wszystkich do Jego Serca poprzez specjalne Nabożeństwo, by mogli w ten sposób dostąpić szczególnych łask. Objawienia trwały w okresie od grudnia 1673 do czerwca 1675 r., jednak uroczystość została ustanowiona niemalże sto lat później, w 1765 r. Przyczynił się do tego memoriał Episkopatu Polski, przesłany do papieża Klemensa XIII, który początkowo zezwolił na obchodzenie święta ku czci Najświętszego Serca Pana Jezusa przez zakon wizytek, po czym ustanowił je dla całego Kościoła polskiego. Dopiero w 1856 r. papież Pius IX wprowadził je dla Kościoła na całym świecie.

Obietnice Serca Jezusowego

Jezus w trakcie objawień podkreślał, jak nieskończenie wiele jest w Jego Sercu miłosierdzia. Zachęca, prosi, by ludzie nie obawiali się z niego korzystać. Zapewnia o zdrojach łask dla wszystkich podążających za tym wezwaniem. Za pośrednictwem św. Małgorzaty Alacoque składa obietnice (jest ich 12) tym wszystkim, którzy czcić będą Jego Najświętsze Serce. W tym szczególnym dla świata roku warto je przypomnieć, spróbować przyłożyć do naszych ludzkich serc, by stały się bardziej otwarte dla Boga i dla drugiego człowieka.

Tym, którzy czcić będą Moje Serce Najświętsze:

- dam im wszystkie łaski potrzebne w ich stanie;

- zgoda i pokój będą panowały w ich rodzinach;

- będę sam ich pociechą we wszystkich smutkach i utrapieniach życia;

- będę ich ucieczką najbezpieczniejszą w życiu, a szczególnie w godzinę śmierci;

- grzesznicy znajdą w Mym Sercu źródło i całe morze niewyczerpanego nigdy miłosierdzia;

- dusze oziębłe staną się gorliwymi;

- dusze gorliwe szybko dostąpią wielkiej doskonałości;

- zleję obfite błogosławieństwo na te domy, w których obraz Serca Mego Boskiego będzie zawieszony i czczony;

- kapłanom dam moc zmiękczania serc najzatwardzialszych;

- imiona osób, które rozpowszechniać będą nabożeństwo do Mego Boskiego Serca, będą w nim zapisane i na zawsze w nim pozostaną;

- przystępującym przez 9 z rzędu pierwszych piątków miesiąca do Komunii świętej dam łaskę pokuty ostatecznej, że nie umrą w stanie niełaski ani bez sakramentów świętych, a to Moje Serce stanie się dla nich ucieczką w godzinę śmierci.

Jezus rozciąga gwarancje swej opieki także nad bliskimi osób czczących Jego Serce:

Boskie Serce wynagrodzi nie tylko im (duszom Jemu poświęconym) osobiście, lecz także ich najbliższym, krewnym, na których Ono spogląda okiem Miłosierdzia, by im przyjść z pomocą we wszystkich ich potrzebach, byle oni zwracali się do Niego z ufnością.

Z tych obietnic tak dobitnie wynika, jak Jezus pragnie być blisko człowieka, chronić go, jak łaknie, by ten nie oddalał się od Jego miłosiernego Serca osamotniony, zagubiony.

W Sanktuarium NSPJ

Bez procesji z kościoła św. Andrzeja Boboli do Sanktuarium NSPJ przebiegały tego roku uroczystości ku czci Serca Jezusowego, którym przewodniczył metropolita szczecińsko-kamieński ks. abp Andrzej Dzięga. Tym razem Nieszpory odbyły się w „Sercu”, a procesja eucharystyczna przebiegała wokół świątyni. Po niej miał miejsce akt zawierzenia Szczecina i Archidiecezji Najświętszemu Sercu Pana Jezusa. Proboszcz Sanktuarium ks. Jarosław Staszewski we wprowadzeniu do Eucharystii przypomniał wszystkie obietnice Serca Jezusa. Wskazał, jak radosna wypływa z nich perspektywa dla człowieka w Nim szukającego schronienia i pomocy. Głosząc kazanie metropolita Andrzej Dzięga przypomniał zgromadzonym wiernym, że istotą i treścią Serca Jezusowego jest miłosierdzie – nieustannie dostępne i niezgłębione. Kierując słowo do zgromadzonych kapłanów zachęcał do trwałego, odważnego zawierzania Sercu Jezusowemu wszystkich trosk i działań związanych ze świętą misją kapłańską we wszystkich sytuacjach, nawet tak trudnych, jak obecnie.

Kolejni szafarze

W trakcie uroczystości, podczas Nieszporów, błogosławieństwo do pełnienia posługi nadzwyczajnego szafarza Komunii św. przyjęło z rąk abp. Dzięgi kolejne grono, tym razem dziewięciu mężczyzn, którzy od tej chwili nieść będą Ciało Pana Jezusa tym, którzy z powodu ograniczeń swego wieku lub z powodu chorób nie mogą uczestniczyć w Eucharystii. Będą także w uzasadnionych przypadkach pomagać kapłanom w rozdzielaniu Komunii św. w kościołach. Początek ich posługi, naznaczony wyizolowanym funkcjonowaniem ludzi w wielu aspektach życia społecznego, jest wyjątkowy, jak i sama misja niesienia Ciała Pana Jezusa potrzebującym przez osoby świeckie. Ta posługa, to także wielka łaska umożliwiająca rozwój duchowej gorliwości, zarówno u nich samych, jak i pośród ich bliskich. Z pełnego łask Serca Jezusa wypływa bowiem dla nich, jak i wszystkich gotowych do niego przylgnąć, obietnica wrażliwej i czułej opieki Chrystusa pośród spraw życia i w godzinie śmierci. To istotnie radosna perspektywa!