Uroczystość Najświętszej Maryi Panny, Królowej Polski (J 19, 25-27)

Tylko Ewangelia według św. Jana przedstawia obraz Golgoty z ukrzyżowanym Jezusem, Jego bolejącą Matką i umiłowanym uczniem. Jest to obraz o niezwykłej głębi duchowej, wyrażający duchowe macierzyństwo Maryi, nowej Ewy, wobec wierzących, których przedstawicielem jest tu św. Jan, umiłowany uczeń Pana.

Uczestnictwo w ofierze Chrystusa stało się źródłem nowego macierzyństwa Maryi. Ta, która cierpiała za wszystkich ludzi, stała się Matką wszystkich ludzi. Sam Jezus ogłosił to nowe macierzyństwo, gdy powiedział do Maryi z wysokości krzyża: „Niewiasto, oto syn Twój”. W ten sposób Maryja stała się Matką umiłowanego syna, a w zamyśle Jezusa – Matką każdego ucznia, każdego chrześcijanina.

To powszechne macierzyństwo Maryi, które ma się przyczyniać do wzrostu życia w Duchu, jest najwspanialszym darem ukrzyżowanego Chrystusa dla ludzkości. Do umiłowanego ucznia Jezus powiedział: „Oto Matka twoja” i od tej chwili uczeń „wziął Ją do siebie”, co można lepiej wyrazić słowami: „przyjął Ją do swojej majętności” – jako jeden z cennych darów pozostawionych mu przez ukrzyżowanego Mistrza. Słowa „oto Matka twoja” są skierowane do każdego z nas. Wzywają nas, byśmy miłowali Maryję, jak miłował Ją Chrystus, byśmy przyjęli Ją jako Matkę w naszym życiu, byśmy pozwolili Jej prowadzić nas drogami Ducha Świętego (św. Jan Paweł II, katecheza 29. 04. 1998 r.).

Dobrze byłoby, żeby rozważanie tego fragmentu Ewangelii zakończyło się konkretnym postanowieniem, odważnym krokiem w wierze, zbliżającym ucznia Pana do Jego Matki, aby to nowe życie w Duchu jakie otrzymaliśmy na chrzcie, wzrastało w nas i zaowocowało zawierzeniem siebie Maryi, naszej Matce i Królowej, aby w życiu każdego ucznia wypełniła się wola Jezusa.

Marek Stankiewicz