XXXI Niedziela zwykła (Mk 12, 28-34)

Uczony w Piśmie pyta Jezusa, które z 613 przepisów Prawa ST  jest najważniejsze? Nie jest on wrogo nastawiony do Jezusa, a jego postawa i szczere pragnienie uczenia się stanowią dla nas cenną naukę, która przyjęta całym sercem zaowocuje wejściem do królestwa Bożego.

W tych rozdziałach Marek przedstawił prześladowania ze strony „arcykapłanów, uczonych w Piśmie i starszych” (11, 27), „faryzeuszy i zwolenników Heroda” (12, 13) oraz „saduceuszy” (12, 18). Teraz po odpowiedzi udzielonej przez Jezusa jednemu z uczonych w Piśmie, ewangelista zaznacza, że nikt już nie odważył się go pytać (w. 34). Lojalna postawa uczonego w Piśmie, który ma dobre intencje (w. 28), bardzo różni się jednak od postawy jego poprzedników. Dlatego Jezus zatrzymuje się, aby go pouczyć, a człowiek ten jest zdolny dostrzec głębię odpowiedzi Jezusa. „Miłość Boga jest pierwsza co do porządku rozkazu, miłość zaś bliźniego ma pierwsze miejsce co do jej wykonywania […]. Ty […], który Boga nie widzisz, kochając bliźniego, zasłużysz sobie, abyś Go widział; kochając bliźniego, oczyszczasz oko do widzenia Boga. Jasno to Jan mówi: ‘’Jeśli brata, którego widzisz, nie miłujesz, to jakże zdołasz kochać Boga, którego nie widzisz?’’ (1 J 4, 20)” (św. Augustyn, Homilie na Ewangelię św. Jana 17, 8; BN, komentarz do Mk 12, 28-34).

Ten krótki komentarz do tekstu dzisiejszej Ewangelii jest wystarczający i stanowi dobrą lekcję dla wszystkich idących za Chrystusem. Miłość bowiem to nie słowa, tylko czyny. Żeby odpowiedzieć na miłość Boga i realizować ją poprzez miłość do każdego człowieka nie trzeba obszernych naukowych traktatów, ale zaangażowania całej swojej osoby w czynienie dobra na chwałę Boga, z pożytkiem dla zbawienia bliźniego i siebie samego.

Marek Stankiewicz