3-4 Niewola Prawa

Każdy kto chce zamienić wolność chrześcijańską na Prawo żydowskie, jest głupcem. Żydzi mówią, że poganie stają się synami Abrahama przez obrzezanie, ale chrześcijanie nawróceni z pogaństwa są już synami i dziedzicami Abrahama, ponieważ podzielają jego wiarę (3, 7. 29). Bóg przyjął Abrahama na długo przedtem, zanim za pośrednictwem Mojżesza zostało dane Prawo. Jakże więc Prawo może wyjednać dla człowieka przebaczenie (3, 15-18)? Może ono funkcjonować jako tymczasowe zobowiązanie, aż do spełnienia się udzielonej Abrahamowi obietnicy w przyjściu Chrystusa (3, 19-24). Teraz przez wiarę w Niego wszyscy jesteśmy dziedzicami Bożymi, bez względu na rasę, status społeczny czy płeć.

Galaci z entuzjazmem odpowiedzieli na naukę Pawła. Co wpłynęło na zmianę ich opinii (4, 12-20)? Czy naprawdę chcą odrzucić swoją wolność (4, 8-9)? Żyjący pod Prawem podobni są do syna Abrahama z niewolnicy Hagar, natomiast chrześcijanie są urodzonymi w wolności dziećmi wszystkich obietnic Bożych jak Izaak.

Żywioły (4, 3. 9): siły, które kiedyś miały nad nimi władzę, pogańskie bożki, którym kiedyś służyli.

Dni… (4, 10): żydowskie święta.

Zatrzymany chorobą (4, 13): zob. komentarz do 2 Kor 12, 7.

Góra Synaj (4, 24):  gdzie Mojżesz otrzymał Prawo.

(„Przewodnik po Biblii”, Oficyna Wydawnicza „Vocatio”, Warszawa 1997 r.)