10, 22-42 W Jerozolimie: Święto Poświęcenia świątyni

Święto świateł trwało osiem dni i było obchodzone w grudniu na pamiątkę wielkiego zwycięstwa Machabeuszów i ponownego poświęcenia znieważonej świątyni. Żydzi trwają w niepewności, ponieważ nie chcą uwierzyć (24-26). Są skłonni ukamienować Jezusa jako człowieka, który uważa siebie za Boga (33); ale Żydzi patrzą odwrotnie: Jezus nie jest człowiekiem, który stał się Bogiem, ale Bogiem, który stał się człowiekiem (30).

11 Wskrzeszenie Łazarza; Jezus zmartwychwstaniem i życiem

Jest to siódmy znak. Bóg dopuścił śmierć Łazarza z tego samego powodu, co ślepotę człowieka z rozdz. 9. Co jakiś czas widzimy, jak cuda Jezusa potwierdzają Jego twierdzenia. Nic dziwnego, że tak często przypomina oponentom swoje czyny. Twierdzi On, że może ofiarować ludziom nowe, duchowe życie. Czy może być lepsze potwierdzenie tego zapewnienia niż przywrócenie Łazarza do życia po czterech dniach od jego śmierci? Tak więc i my możemy wierzyć słowom Jezusa.  Ani uczniowie, ani dwie siostry Łazarza nie mogły zrozumieć zachowania Jezusa, ale w końcu wszyscy umocnili swoja wiarę w Niego (15.27.42). Ten epizod jest rozstrzygający dla wiary i życia z jednej strony (45) i dla nienawiści i śmierci z drugiej strony (53).

Tomasz (16): zob. też 20, 24-29.

w. 50: Te słowa nabrały znaczenia, o jakim arcykapłan nigdy by nie pomyślał.

(„Przewodnik po Biblii”, Oficyna Wydawnicza „Vocatio”, Warszawa 1997 r.)