5, 12-42 Apostołowie przed Sanhedrynem

Kiedy rosła liczba osób uzdrowionych przez apostołów, sytuacja zaczęła przypominać czasy Jezusa w Galilei. Wielki wpływ apostołów budził zawiść władz żydowskich. Ale groźby, więzienie, a nawet chłosta nie są orężem mogącym pokonać moc Bożą.

Krużganek Salomona (12): dziedzińce budynków publicznych były często miejscem spotkań, na których prowadzono dyskusje czy nauczano; tak samo uczniowie spotykali się na dziedzińcach świątyni, aby słuchać swoich nauczycieli. Chrześcijanie gromadzili się w krużganku Salomona.

Krew tego człowieka (28): apostołowie otwarcie obarczają Sanhedryn odpowiedzialnością za śmierć Jezusa i członkowie rady boją się odwetu.

Gamaliel (34): przywódca faryzeuszów, nauczyciel Pawła. Jest mądrym doradcą.

6 Ustanowienie Siedmiu; zeznania przeciwko Szczepanowi

Żydzi spoza Palestyny, mówiący po grecku, skarżyli się na niesprawiedliwe rozdzielanie codziennej jałmużny. Apostołowie zaproponowali wybranie spośród nich siedmiu wypróbowanych uczniów i powierzenie im spraw materialnych. Przynajmniej dwóch spośród nich pozostawiło trwały ślad w nowym Kościele: Szczepan, wielki kaznodzieja, pierwszy męczennik, i Filip.

Szczepana oskarżono o bluźnierstwo, tak samo jak Jezusa. Wydaje się, że on pierwszy przewidział, iż nowa nauka nieuchronnie prowadzi do zerwania z judaizmem.

Synagoga libertynów (9): prawdopodobnie gromadząca wyzwoleńców (niegdyś jeńców-niewolników) ze wspomnianych miejsc.

(„Przewodnik po Biblii”, Oficyna Wydawnicza „Vocatio”, Warszawa 1997 r.)