8 Izrael zapomniał Boga

Izrael będzie porwany w wir sądu Bożego. Lud czynił sobie bogów, wydawał prawa, ustanawiał królów, jakich chciał, jak gdyby Boga i Jego praw nie było. Ale ani bożki, ani sojusznicy nie pomogą, kiedy Bóg, o którym ludzie zapomnieli, uderzy.

Cielec (5): pierwszy król Izraela wzniósł dwa posągi w sanktuariach swojego kraju, chcąc rywalizować z religijnym centrum Jerozolimy (1 Krl 12, 28). Cielec był zawsze kojarzony z pogańskimi kultami w Egipcie i Kaananie.

9 Straszliwe przeznaczenie Izraela

Ozeasz prorokuje prawdopodobnie w kulminacyjnym momencie święta winobrania (1-5). Ludzie mogą go nazywać głupcem, ale on wie, że jest strażnikiem Bożym i nie będzie milczał (7-8). Izrael zostanie niewolnikiem Asyrii, jak kiedyś był niewolnikiem Egiptu (3.6). Grzech stał się czymś zwyczajnym, zakorzenionym, aż Bóg wreszcie pozbawi swój lud miłości (12.15).

Gibea (9): zob. Sdz 19.

Baal-Peor (10): zob Lb 25.

Gilgal (15): tutaj Saul został ogłoszony królem (1 Sm 11, 14-15). Chęć posiadania króla miała w sobie niebezpieczne zalążki. Niektórzy królowie chcieli później zająć miejsce Boga, prawdziwego przewodnika narodu.

10 Pod jarzmem

Na zewnątrz bogaty Izrael popisywał się wielką religijnością (1), ale wewnętrznie ludzie coraz bardziej oddalali się od Boga. Posąg cielca w Betel stał się jedynym „królem” narodu (3-5), królem skazanym na zagładę (6-8). Teraz zbierają to, co już dawno zasiali (13), chociaż maja jeszcze możliwość zasiać zupełnie inne ziarno (12).

Szalman (14): prawdopodobnie aluzja do najazdu Salamana, króla Moabu, na Gilead.

(„Przewodnik po Biblii”, Oficyna Wydawnicza „Vocatio”, Warszawa 1997 r.)