13, 1-52 Przypowieści o Królestwie Bożym

Trzecia część z naukami. Jezus nauczał wielu prawd za pomocą przypowieści, to znaczy opowiadań, które można interpretować na dwóch płaszczyznach: bezpośredniej i głębszej. Dzięki przypowieściom Jezus mógł lepiej poznać swoich słuchaczy: tych, którzy przyszli tylko ze względu na cuda, mógł odróżnić od tych, którzy naprawdę chcieli zrozumieć Jego naukę. Pierwszym wystarczyło wysłuchać opowiadania, drudzy zaś szukali głębszego znaczenia i prosili o wyjaśnienie. Było tak wiele nieporozumień co do natury królestwa Bożego – nawet wśród uczniów – że Jezus musiał je wyjaśniać punkt po punkcie.

w. 1-9: Ziarno i gleba (wyjaśnienie w 18-23) ilustrują różne odpowiedzi na naukę Jezusa.

w. 24-30: Pszenica i chwast (wyjaśnienie w 36-43) przedstawiają pomieszanie dobra i zła w tym życiu, które zostaną oddzielone na sądzie.

w. 31-33: Ziarno gorczycy i zaczyn. Królestwo początkowo małe i niepozorne, bez rozgłosu i niepostrzeżenie, rozrośnie się do imponujących rozmiarów.

w. 44-45: Skarb i perła. Królestwo niebieskie jest tak bardzo wartościowe, że godne jest każdej ceny, żeby zapewnić sobie wejście do niego.

w. 47-50: Sieć na ryby. Przedstawia oddzielenie dobrych ludzi od złych na końcu czasów.

13, 53-14, 12 Nazaret odrzuca Jezusa; Śmierć Jana Chrzciciela

Zob. komentarz do Mk 6, 1-6 i 6, 14-29 (zamieszczony będzie przy omawianiu Mk).

(„Przewodnik po Biblii”, Oficyna Wydawnicza „Vocatio”, Warszawa 1997 r.)