9-11 Izrael i narody

Rozdział 9 przedstawia radosne przybycie Mesjasza jadącego na osiołku (nie na bojowym rumaku), aby zapoczątkować królestwo pokoju (9-10; zob. Mt 21, 5). Przed Nim upadną wszyscy wrogowie Izraela (1-8). Nie będzie już ucisku. Filistyni (5-7) zostaną wchłonięci przez Izrael, tak jak dawniej byli wchłonięci Jebusyci (którym Dawid zabrał miasto Jerozolimę). Żydowscy jeńcy zostaną uwolnieni, a potęga militarna Izraela dorówna potędze imperium Greków. Bóg jest obrońcą i zbawieniem swojego ludu. Rozdział 10 potępia nieodpowiedzialnych przywódców ludu Bożego. Bóg zlituje się nad rozproszoną trzodą i każdą owcę przyprowadzi do domu. W rozdziale 11 prorok staje się pasterzem Bożej trzody, ale ludzie wolą być gnębieni niż dobrze rządzeni, i mają to, czego chcieli (15-16). Przymierze z Bogiem zostaje zerwane, a naród podzielony.

9, 1-7: wielu egzegetów odnosi ten opis do pochodu Aleksandra Wielkiego po zwycięstwie nad Persami w 333 r. przed Chr.

10, 2: wobec braku przywództwa duchowego ludzie praktykują magię. Dawne bóstwa domowe (terafim) służyły do wróżenia.

11, 1-3): „oczyszczenie” w oczekiwaniu na powracających Izraelitów. W czasach Starego Testamentu w gęstych zaroślach porastających brzegi Jordanu ukrywały się lwy.

Trzydzieści srebrników (11, 12): prorok sarkastycznie nazywa tę sumę „nadzwyczajną zapłatą” – była to cena niewolnika (Wj 21, 32: zob. Mt 26, 15; 27, 3-5).

(„Przewodnik po Biblii”, Oficyna Wydawnicza „Vocatio”, Warszawa 1997 r.)