3, 11-4, 4 „Wróć, Izraelu-Odstępco – wyrocznia Pana”

Zbawienie ludu Bożego jest jeszcze możliwe pod warunkiem nawrócenia się. Bóg sprawi, że powrócą z wygnania jako zjednoczony naród (18), którego kult będzie żywą rzeczywistością, a nie samym rytuałem (16; 4, 4; i por. 31, 31-34).

Arka (16): w której przechowywano Prawo i która umieszczona była w Miejscu Najświętszym świątyni. Nie będzie już potrzebna, kiedy Prawo Boże zostanie wypisane w każdym sercu.

4, 4: wszystkie żydowskie dzieci płci męskiej w ósmym dniu po narodzeniu były poddawane obrzezaniu na znak zawarcia przymierza z Bogiem (Rdz 17, 1-14). Ale żaden zewnętrzny znak nie może uczynić człowieka dzieckiem Bożym, jeżeli nie towarzyszy mu „obrzezanie” serca, umysłu i woli.

4, 5-31 Zbliżanie się katastrofy

Zniszczenie i ruina mają niebawem spaść   na Judę. Jeremiasz w proroczej wizji widzi upadek narodu pod ciosami armii babilońskiej i ogarnia go przerażenie (19-31).

 w. 11: Palący wiatr z pustyni jest symbolem zniszczenia.

Dan (15): miasto na północnej granicy kraju, pierwsze na drodze najeźdźcy.

w. 23: Unicestwienie ziemi; zob. Rdz 1, 2.

w. 30: Obraz Jerozolimy („Córy Syjonu”), wciąż nieskorej do pokuty, wciąż szukającej obcej pomocy.

5 Powszechne zepsucie moralne

Bóg na próżno szuka choćby śladu prawdy i sprawiedliwości wśród swojego ludu. Naród jest pogrążony w bałwochwalstwie. Zadowolony ze swojego zepsutego społeczeństwa, głuchy na głos sumienia, Boga i proroków. Ludzie wolą słuchać fałszywych proroków. Bóg  ukarze ich, ponieważ nie ma innego wyboru.

(„Przewodnik po Biblii”, Oficyna Wydawnicza „Vocatio”, Warszawa 1997 r.)