Jeremiasz nie był jedynym prorokiem tamtych czasów. Współcześnie z nim działali wśród wygnańców w Babilonie Habakuk i Ezechiel. Jeremiasz jednak wyróżnia się jako samotnik, odizolowany od innych przez misję powierzoną mu przez Boga, która przysporzyła mu wielu wrogów, uznany za zdrajcę za namawianie do poddania się Babilończykom. Był uwięziony i wielokrotnie narażony na utratę życia. Ale ten wrażliwy i nieśmiały człowiek nigdy nie zgodził się na żaden kompromis w głoszeniu posłannictwa Bożego. Nie mógł nie zapowiadać straszliwego losu, jaki czeka jego naród. Cierpiał widząc, że ludzie nie chcą go słuchać. Czasy były mroczne, jego misja posępna, ale nie można o nim powiedzieć, że był urodzonym pesymistą. W jego proroctwach dźwięczy nuta upartej nadziei. Po sądzie, po wygnaniu Bóg znowu obdarzy swój naród radością i pomyślnością w jego ziemi. Księga Jeremiasza (która rozrosła się wokół zwoju dyktowanego Baruchowi, rozdz. 36) jest wspaniałym kalejdoskopem form literackich: proza i poezja, sarkazm i lament, przypowieść, biografia i historia. Jeremiasz pisał swoją księgę stopniowo, w różnych okresach nie zawsze podając datę poszczególnych fragmentów. Materiał nie jest uporządkowany chronologicznie, co utrudnia umieszczenie go w odpowiednim kontekście historycznym.

Główne wydarzenia w życiu Jeremiasza

627 Bóg powołuje Jeremiasza na proroka. Śmierć Asurbanipala, ostatniego wielkiego króla Asyrii.

621 Odnalezienie Księgi Prawa. Początek wielkiej reformy Jozjasza.

612 Zdobycie Niniwy, stolicy Asyrii, przez Babilonię.

609 Armia egipska spieszy na pomoc upadającej Asyrii. Jozjasz usiłuje ją zatrzymać pod Megido i ginie   w walce. Faraon Necho po powrocie z Asyrii pozbawia tronu króla Joachaza i przekazuje władzę Jojakimowi.

 605 Nabuchodonozor, król Babilonii, rozbija armię egipska pod Karkemisz.

 604 Nabuchodonozor podbija Syrię, Judę i miasta filistyńskie.

 598 Sojusz z Egiptem znowu sprowadza wojska babilońskie na Judę.

597 Śmierć króla Jojakima. Jerozolima dostaje się w ręce Babilończyków po dwumiesięcznym oblężeniu. Nowy król, Jojakin, deportowany wraz  z innymi do Babilonii. Na tronie zasiada jego stryj, Sedecjasz.

 588 Pod naciskiem partii proegipskiej Sedecjasz zrywa z Babilonią. Osiemnastomiesięczne oblężenie Jerozolimy.

 587 Armia babilońska wkracza do Jerozolimy. Deportacja ludności; splądrowanie i spalenie miasta. Trzy miesiące później zostaje zamordowany zarządca Godoliasz. Uprowadzenie Jeremiasza do Egiptu.

(„Przewodnik po Biblii”, Oficyna Wydawnicza „Vocatio”, Warszawa 1997 r.)