7-12 OPIS WIZJI DANIELA

7 Cztery bestie

Podobnie jak w rozdziale drugim mamy tutaj obrazowe przedstawienie historii: następujące po sobie cztery imperia (Babilon, Persja, Grecja, Rzym) i potem ustanowienie królestwa Boga. Skrzydlaty lew to Babilon; w. 4 odnosi się do Nabuchodonozora; werset 6 opisuje greckie imperium Aleksandra Wielkiego (Macedońskiego) podzielone po jego śmierci między jego czterech generałów. Seleukos założył dynastię w Syrii. Ptolemeusz założył dynastię w Egipcie. Inne dwa królestwa to Grecja i Azja Mniejsza. „Dziesięć rogów” (7, 24) odpowiada palcom stóp posągu z rozdziału 2, chociaż dokładna identyfikacja jest nader sporna. Wersety 9-12 przedstawiają sąd Boży nad imperiami świata. W wersetach 13-14 Bóg przekazuje pełnię władzy „jakby Synowi Człowieczemu” – tak Jezus często nazywał sam siebie. Królestwo zapoczątkowane w momencie pierwszego przyjścia Chrystusa będzie ostatecznie urzeczywistnione, kiedy powróci (zob. Mt 26, 64). „Mały róg” (8. 20-21) pod różnymi postaciami przeciwstawiał się ludowi Bożemu, aż Bóg ostatecznie złamał jego potęgę. Z tego rozdziału czerpie symbolikę Ap 13.

…Do czasu, czasów i połowy czasu (25): często rozumiane jako trzy i pół roku; zob. komentarz do 4, 13. Zło ma możliwość swobodnego działania, ale przez ściśle określony czas, połowę czasu pełnego, którego symbolem jest siódemka.

8 Baran i kozioł

Wizja skupia się na drugim i trzecim imperium. Baran o dwóch rogach symbolizujący Medo-Persję zostanie wyparty przez szybkonogiego kozła, to znaczy greckie imperium Aleksandra. Sam Aleksander jest „wielkim rogiem”. „Cztery rogi” to królestwa, na które zostało podzielone jego imperium (zob. komentarz do rozdz. 7). Mały róg w tym rozdziale symbolizuje postać Antiocha IV, który rządził Syrią w latach 175-164 przed Chr. Wersety 9-14 żywo odmalowują okrucieństwa jego panowania, które doprowadziło do powstania machabejskiego. 1 Mch 1-6 opisuje ten okres historii Żydów.

Suza (2): na wschód od Babilonii; jedna z czterech stolic Persji.

Władca wojska (11), Najwyższy Książę (25): sam Bóg. Chcąc wykorzenić religię żydowską, Antioch rzucił wyzwanie dosłownie Bogu Izraela.

w. 14: Tzn. 2300 dni (zob. Rdz1). Antioch zaczął ingerować w sprawy Żydów w 171 r. przed Chr.; zmarł w 164 r.

Gabriel (16): tutaj po raz pierwszy wymienione jest imię anioła – wysłannika Boga. Był to Gabriel, który ukazał się Zachariaszowi, ojcu Jana Chrzciciela, i później Maryi przed narodzeniem Jezusa.

Czasy ostateczne (17): zwykle odpowiada to końcowi historii i ostatecznemu sądowi Bożemu. Ale w. 26 odnosi wizję do odległej przyszłości, a w. 19 do okresu, kiedy skończy się cierpienie. Często wydaje się, że autorzy biblijni nie uwzględniają wymiaru czasu i traktują współczesne im  i przyszłe wydarzenia jako jeden aspekt ostatecznych wydarzeń „końca”.

(„Przewodnik po Biblii”, Oficyna Wydawnicza „Vocatio”, Warszawa 1997 r.)