1-6 DANIEL NA DWORZE KRÓLA BABILOŃSKIEGO
1 Daniel i jego przyjaciele na dworze Nabuchodonozora

Daniel przybył do Babilonu w 605 r. przed Chr. dzięki pięknemu wyglądowi i wrodzonym zdolnościom on i jego przyjaciele zostali wybrani do pełnienia specjalnej służby przy królu. Babilończycy nie przestrzegali jednak żydowskich przepisów dotyczących czystego i nieczystego pokarmu (Kpł 11) ani nie wypuszczali krwi z zabitych zwierząt (Kpł 17, 10nn.). Daniel i jego przyjaciele, chociaż byli młodzi, nie chcieli zdradzać swojej religii. W tej sytuacji wybrali jedyne możliwe rozwiązanie: dietę wegetariańską, która zresztą dobrze im służyła. Co więcej skończyli szkołę babilońską z wyróżnieniem.

W trzecim roku… (1): jest 605 r. przed Chr. Pokonawszy Egipt pod Karkemisz, Nabuchodonozor zaatakował Jerozolimę. Daniela wraz z innymi wzięto do niewoli jako zakładników, gwarantujących lojalność króla Jojakima osadzonego na tronie przez faraona egipskiego. Księga podając rok panowania Jojakima posługuje się systemem babilońskim, to znaczy rozpoczyna liczenie od następnego roku po objęciu władzy przez króla. „Trzeci rok” odpowiada więc tutaj czwartemu rokowi (Jr 25, 1; 46, 2) systemu palestyńskiego.

Szinear (2): dawna nazwa Babilonu.

w. 7: Zakończenia imion hebrajskich (-el, -iasz) wiążą je z imieniem Boga Izraela. Przynajmniej jedno z nowych imion (Belteszassar) wiąże się z imieniem boga babilońskiego (zob. 4, 8).

2 Sen Nabuchodonozora

Zaledwie Daniel zaczął pełnić swoją służbę na dworze króla, już stanął w obliczu próby. Nabuchodonozor albo rzeczywiście zapomniał swój sen, albo świadomie chciał utrudnić zadanie. Z tego rozdziału wyraźnie wynika, że wiara Daniela była głęboka i nie sprowadzała się tylko do przestrzegania Prawa. Wobec zagrożenia życia swojego i wielu innych ludzi zdał się całkowicie na Boga. Nie interesowały go ani astrologia, ani wróżby, których Babilończycy byli mistrzami.

Sen symbolizował cztery światowe mocarstwa: Babilonię (z Nabuchodonozorem jako królem), Medo-Persję, Grecję i Rzym. Za czasów cesarstwa rzymskiego Bóg zacznie konstruować nowe, wieczne królestwo, które będzie miało uniwersalny zasięg.

Chaldejczycy (2): generalnie „Babilończycy”; później, w ścisłym sensie mędrcy. Księga używa tego terminu w obu znaczeniach.

w. 4: W tym miejscu rozpoczyna się tekst aramejski, który kończy się na 7, 28. Nie wiemy, czy oryginał używał dwóch języków.

(„Przewodnik po Biblii”, Oficyna Wydawnicza „Vocatio”, Warszawa 1997 r.)