36 Powrót do ojczyzny

Bóg mówi, że opustoszała ziemia wkrótce się zaludni. Jego lud powraca do domu. Po klęsce Izraela ludzie zaczęli lekceważyć Boga Izraela jako bezsilnego. Ich powrót przywróci Mu Boską cześć. Narody poznają i lud Boży pozna, że On jest Panem. Ci, którzy powrócili z wygnania, zostali skutecznie i na zawsze wyleczeni z bałwochwalstwa (25). Całkowita jednak przemiana w lud o „nowym sercu” dokona się dopiero „w Chrystusie” (2 Kor 5, 17). Ezechiel myślał o czymś bardziej skomplikowanym niż transplantacja serca: serce w mentalności żydowskiej reprezentuje całą osobę, człowieka jako całość.

37 Wizja w dolinie wysuszonych kości

Po 10 latach wygnania i po zniszczeniu Jerozolimy ludzie stracili nadzieję. Obietnice Ezechiela o odrodzeniu są dla słuchaczy pustym słowem. Naród jest martwy. Ale Bóg może nawet szkielety przekształcić w żywą armię. Ezechiel spełnił swoją rolę przekazując Słowo Boże, ale tym, który daje życie, jest Duch Boży. Dwa antagonistyczne królestwa staną się jednym narodem pod władzą jednego króla, nowego Dawida. I tutaj (21-28) obietnica złożona wygnańcom przechodzi w pełne błogosławieństwo przyszłego złotego wieku. Powrót jest tylko przedsmakiem wszystkiego, co Bóg przygotował dla swego ludu.

Jeden kawałek drewna (17): Ezechiel trzyma dwa stykające się końcami kawałki w zamkniętej dłoni, co sprawia wrażenie tylko jednego kawałka drewna.

Dawid (24): idealny, mesjański król, który będzie rządził wiecznie w pokoju i sprawiedliwości.

38-39 Proroctwo przeciw Gogowi

Magog, Meszek, Tubal (2) i Gomer (6) byli biblijnymi synami Jafeta (syna Noego). Ich imiona oznaczają indoeuropejskie ludy żyjące w regionie Morza Czarnego i Kaukazu, na północnej granicy znanego wówczas świata. Ezechiel opisuje najazd owych barbarzyńskich hord z północy, prowadzonych przez niezidentyfikowanego Goga, który jest może personifikacją sił zła. Połączywszy się z armiami państw bliższych i dalszych (Persja, Sudan i Afryka północna, 5) będzie on prowadził wojnę z ludem Pana. Ale Bóg okaże swoją potęgę na oczach wszystkich, rozpraszając siły zła i unicestwiając je raz na zawsze. Gog jest odpowiedzialny za ten plan, ale Bóg jest Tym, który zawsze i wszystkim kieruje. Rozdział 38 jest powtórzony i rozszerzony przez rozdział 39. Armia Goga jest tak liczna, że jej oręż dostarczy Izraelowi materiału do palenia na okres siedmiu lat. Rzeź będzie tak wielka, że oczyszczenie kraju potrwa siedem miesięcy. (Dla Żydów liczba siedem symbolizuje doskonałość i pełnię.) Sąd Boży jest czymś strasznym i Ezechiel przedstawia go w obrazach budzących przerażenie. Fakt, że te rozdziały bezpośrednio poprzedzają jego wizję nowej świątyni, w której Bóg mieszka wśród swojego ludu, pozwala lepiej zrozumieć, dlaczego Jan wybrał Goga i Magoga jako imię wszystkich wrogów Boga w ostatniej wielkiej batalii sprowokowanej przez Szatana na końcu czasów (Ap 20, 8).

(„Przewodnik po Biblii”, Oficyna Wydawnicza „Vocatio”, Warszawa 1997 r.)