29-32 Egipt

Zbiór siedmiu proroctw, wszystkie dokładnie datowane (z wyjątkiem tego, które rozpoczyna się od 30, 1).

• 29, 1-16, styczeń 587 r. przed Chr. Faraon powodowany niepohamowaną pychą każe traktować  siebie jak boga, narażając cały swój kraj na gniew Boży. Ale przekona się kto jest Bogiem!
• 29, 17-21, pierwszy dzień roku (ostatnie proroctwo w księdze). Długie i kosztowne oblężenie Tyru skończyło się około 574 r. przed Chr. Ezechiel przepowiada, że następnym łupem Babilończyków będzie Egipt.
• 30, 1-19, bez daty. Ezechiel opisuje sąd, jakiego Nabuchodonozor dokona nad Egiptem i jego sojusznikami. Bóg położy kres bogactwu Egiptu (10-12) i jego bożkom (13nn.).
• 30, 20-26, kwiecień 587 r. przed Chr. Armia faraona Chofry bez przekonania próbowała uratować Jerozolimę od oblężenia, ale poniosła klęskę. Potęga faraona ulegnie dalszemu osłabieniu.
• 31, 1-18, czerwiec 587 r. przed Chr. Egipt jest porównany do wielkiego cedru (2-9), który z powodu swej aroganckiej pychy zostanie obalony (10-14). Egipt zostanie strącony do krainy umarłych (15nn.).
• 32, 1-16, marzec 585 r. przed Chr. (wygnańcy wiedzą już o upadku Jerozolimy). Lament nad faraonem.
• 32, 17-32 (? marzec) 585 r. przed Chr. Egipt dołączy do innych podbitych narodów, do których należą Asyria, Elam, Meszek, Tubal, Sydon, i zostanie złożony w wielkim dole pełnym grobów.

Faraon, król egipski (29, 2): chodzi o Chofrę. Wszyscy faraoni byli czczeni jako bogowie. Cześć oddawano też krokodylowi w Nilu (w. 3).

Migdol do Sjene (29, 10); tzn. od północy do południa – cały kraj. Migdol, miasto w Delcie Nilu. Sjene, dzisiaj Assuan.

Patros (29, 14): górny (tzn. południowy) Egipt.

30, 5: sprzymierzeńcy Egiptu.

32, 22-30: Asyria, wielkie mocarstwo za czasów Izajasza, pokonane przez Babilonię. „Elam”, naród na wschód od Babilonii, „Meszek”, i „Tubal”, mało znane narody na północnej granicy Asyrii. „Władcy północy”, prawdopodobnie miasta-państwa na północ od Palestyny.

(„Przewodnik po Biblii”, Oficyna Wydawnicza „Vocatio”, Warszawa 1997 r.)