IV Niedziela Adwentu (Łk 1, 39-45)

Nawiedzenie Elżbiety przez Maryję, która niesie w swoim łonie Jezusa – wcielone Słowo Boga, stanowi treść Ewangelii ostatniej niedzieli Adwentu, a to oznacza, że przyjście Pana jest już bliskie!

Maryja brzemienna Słowem, które jest miłością, śpieszy do swojej krewnej, aby zbawienie stało się udziałem domu Zachariasza.

Dostrzegamy teraz wielkość Maryi z innego punktu widzenia. Elżbieta pełna Ducha Świętego, ogłasza, że Maryja jest „Matką mojego Pana” (w. 43). Jednakże bycie „Matką Boga” jest również przedmiotem wiary Maryi, dlatego Elżbieta chwali ją za to (w. 45). wiara Maryi to jednak więcej niż zwykła cnota osobista, ponieważ daje początek Nowemu Przymierzu. „Jak Abraham wbrew nadziei uwierzył nadziei, że stanie się ojcem wielu narodów (Rz 4, 18), tak Maryja, która przy zwiastowaniu wyznaje swoje dziewictwo […], uwierzyła, że z mocy Najwyższego za sprawą Ducha Świętego stanie się Matką Syna Bożego zgodnie z objawieniem anioła (św. Jan Paweł II, Redemptoris Mater 14).

Góry w ziemi Judy są położone około 130 km od Nazaretu. Zgodnie z tradycją sięgającą IV w. dom Zachariasza znajdował się w dzisiejszym Ain-Karim, około 8 km na zachód od Jerozolimy. Tam Jan porusza się z radości w łonie swojej matki. Starożytni i współcześni teologowie widzieli w tym działaniu oznakę uświęcenia Jana Chrzciciela. „Najpierw głos usłyszała Elżbieta, lecz Jan pierwszy poczuł działanie łaski. Ona usłyszała w sposób naturalny, on zaś radował się z powodu tajemnicy. Ona poznała przybycie Maryi, on zaś – przybycie Pana. Niewiasta poznała przybycie niewiasty, dziecię zaś przyjście dziecięcia. One rozmawiają o doznanej łasce, dzieci zaś wewnątrz działają i obracają owoc tajemnicy miłości na dobro swych matek. Te zaś dzięki podwójnemu cudowi prorokują, kierując się duchem swych dzieci” (św. Ambroży, Wykład Ewangelii według św. Łukasza 2, 2, 23; BN, komentarz do Łk 1, 39-45).

Na naszej adwentowej drodze nawrócenia dołączmy do Maryi, idźmy razem z Nią drogą wiary, a doprowadzi nas Ona do betlejemskiej groty, do swojego Syna, a wtedy zbawienie stanie się także naszym udziałem.

Marek Stankiewicz