Tego dnia gościliśmy liczne grono kapłanów, zaś liturgii eucharystycznej przewodniczył ks. kan. Marek Maciążek, proboszcz parafii pw. św. Tomasza Apostoła z os. Kasztanowego w Szczecinie, budowniczy powstającego tam Sanktuarium Dzieci Fatimskich. On również głosił podczas uroczystości słowo Boże, nawiązując do męczeńskiej postawy biskupa ze Szczepanowa, zachowującego niezłomność w obronie prawdy. Wskazał, iż także w dzisiejszych czasach nie brakuje okazji do obrony wiary. W sytuacji dostrzegalnego i świadomego odrzucania Boga przez metodycznie i konsekwentnie laicyzowane społeczeństwa, orędzie z Fatimy wydaje się być odpowiedzią na zeświecczenie współczesnego świata, a fatimska zapowiedź Maryi: „Moje Niepokalane Serce zwycięży”, pozwala rozniecać ufność i nadzieję, iż misja fatimska trwa, że Bóg nadal poszukuje ludzi gotowych ofiarować się za innych, by ratować świat.

W ramach odpustowych celebracji ks. Maciążek poświęcił przywiezioną wprost z Fatimy figurę Matki Bożej, którą planuje się zainstalować w odpowiedniej kaplicy.

Blisko 940 lat mija od męczeńskiej śmierci patrona prawobrzeżnej parafii Szczecina. Warto przy tej okazji przybliżyć nieco jej historię. Otóż kościół, dziś wyglądający raczej jako przybudówka współczesnej, okazałej świątyni, został zbudowany przez mający swoją siedzibę w Kołbaczu zakon Cystersów w XIV w. W 1274 r. kupił on ziemie Klęskowa od rycerza Jakuba von Staffldesa i zarządzał nimi do połowy XVI w., do sekularyzacji. Dobra po zakonie przejęli książęta zachodniopomorscy. Wówczas zmienił się los kościoła – pod wpływem reformacji świątynię przejęli protestanci i jako taka, przetrwała ona do końca II wojny światowej. W roku 1945, w wyniku działań wojennych, kościół uległ znacznemu zniszczeniu. Ze średniowiecza zostały jedynie fragmenty murów i okien. W powojennej rzeczywistości kościoła nie odbudowano, a od 1945 do 1951 r. Klęskowo należało do parafii Szczecin-Dąbie. W roku 1951 powstała parafia Szczecin-Zdroje i od tego momentu zmieniono  przynależność ówczesnych mieszkańców Klęskowa. Z czasem powstał w tej miejscowości punkt katechetyczny, a niebawem ordynariusz diecezji ks. bp Jerzy Stroba polecił odbudowę kościoła w Klęskowie. Pierwsza Msza św. w odbudowanej świątyni została odprawiona 24 grudnia 1978 r., a jej uroczystego poświęcenia dokonał ks. bp Jan Gałecki 25 stycznia 1979 r. W związku z budową osiedla Bukowe z misją organizowania parafii przybył w te strony w sierpniu 1979 r. ks. Tadeusz Jóźwiak, a w roku 1980 dołączył do niego ks. Wiesław Zglinnicki. Przełomowym wydarzeniem było utworzenie stosownym dekretem 8 marca 1981 r. parafii pw. św. Stanisława, biskupa i męczennika. W tym też roku po raz pierwszy w nowej parafii swą pierwszą Komunię świętą przyjęła grupa 138 dzieci. Jednocześnie rozpoczęto budowę zaplecza parafii, a w 1984 r. domu parafialnego. W tym czasie na osiedlu Słonecznym rozpoczęto budowę kaplicy, natomiast w uroczystość Bożego Ciała tego roku, nastąpił podział liczącej około 14 tys. wiernych parafii na Klęskowo i osiedle Słoneczne. Po tym podziale parafia liczyła ok. 650 osób. W 1985 r. nowym proboszczem został ks. Józef Dudziak TChr, zaś w roku 1987 parafia liczyła już 2,5 tys. wiernych. W 1990 r. nastąpiło wykończenie prac budowlanych w nowym domu parafialnym. Od 1991 r. proboszczem parafii został ks. Andrzej Galant TChr. 15 grudnia 1995 r., decyzją Metropolity Diecezji Szczecińsko-Kamieńskiej, parafię objęli księża diecezjalni, a proboszczem został wówczas ks. Andrzej Pastuszak, który we wrześniu 1996 r. rozpoczął rozbudowę kościoła. W 1998 r. z części parafii została wydzielona na os. Bukowym nowa parafia, pw. Chrystusa Dobrego Pasterza, której proboszczem został ks. Andrzej Pastuszak, zaś obowiązki parafii św. Stanisława BM przyjął od tego czasu ks. Józef Filipek, który kontynuował dzieło rozbudowy. Warto w tym miejscu nadmienić, iż nową świątynię zaprojektował mgr inż. Maciej Płotkowiak, a pracami budowlanymi kierował Mariusz Bagiński. Większość prac budowlanych wykonali Górale z ziemi Limanowskiej i Nowosądeckiej, a dach wykonała firma dekarska ze Stargardu, wówczas jeszcze Szczecińskiego. Decyzją z 22 lutego 2006 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego udzielił pozwolenia na „użytkowanie Kościoła Parafialnego znajdującego się przy ul. Kolorowych Domów 2 w Szczecinie”. Ze względu na dużą liczbę wiernych i ograniczoną ilość miejsca w starym kościele od 2003 r. za zgodą ks. abp. Zygmunta Kamińskiego w budowanej świątyni celebrowano Eucharystię i sprawowano sakramenty święte. Kościół stosownie wyposażono: w stały kamienny ołtarz i tabernakulum, ambony, chrzcielnicę, paramenty liturgiczne oraz 22-głosowe organy piszczałkowe, obrazy na ścianie prezbiterium, w tym obraz św. Stanisława BM, wykonany techniką mozaiki weneckiej. 19 września 2011 r. Komisja Liturgiczno-Budowlana Kurii Metropolitalnej Szczecińsko-Kamieńskiej pozytywnie zaopiniowała budowę i wystrój świątyni, a 23 października tego roku, w obchodzącej jubileusz 30-lecia Wspólnocie Parafialnej odbyło się uroczyste poświęcenie świątyni, któremu przewodniczył Metropolita Szczecińsko-Kamieński ks. abp Andrzej Dzięga.

Dziś niemal 10 tys. wiernych prawobrzeżnego Szczecina może poszczycić się szczególnym patronatem św. Stanisława ze Szczepanowa, a malownicze osiedle usytuowane na skraju Puszczy Bukowej trudno sobie wyobrazić bez górującej nad nim zespolonej bryły „starego” i „nowego” kościoła. Niech z tego miejsca wciąż płynie szczególna, troskliwa modlitwa do Boga za nasz kraj, o łaskę żywej wiary dla Polaków i pokój w ich sercach, a wszystko to za wstawiennictwem Świętego Stanisława: opiekunie całej Ojczyzny, patronie we wszystkich potrzebach – módl się za nami!

Adam Szewczyk