III Niedziela Wielkanocna (Łk 24, 35-48)

Jezus po swoim zmartwychwstaniu, zanim odejdzie do Ojca, niestrudzenie utwierdza apostołów w wierze, udziela im pouczeń, aby rozumieli Pisma, przygotowując ich w ten sposób do kontynuowania misji, którą On rozpoczął w Galilei. To przecież oni mają świadczyć wobec świata o Jezusie ukrzyżowanym i zmartwychwstałym.

W narracji o ukazywaniu się Jezusa dostrzegamy Jego pedagogię, gdy wyjaśnia On uczniom kwestie dotyczące zmartwychwstania. Kiedy już przekonali się o zmartwychwstaniu (24, 34), pokazuje im, że nie jest zwykłym duchem (w. 37), lecz ma ciało (w. 39. 41-43) i że jest ono tym samym ciałem, które zostało ukrzyżowane (w. 39-40). „Nawet po swoim zmartwychwstaniu Jezus był w ciele. A kiedy przyszedł do Piotra z towarzyszami, powiedział do nich: ‘’Weźcie, dotknijcie mnie i zobaczcie, że nie jestem bezcielesnym demonem’’. I natychmiast dotknęli Go i uwierzyli, trzymając się mocno Jego ciała i ducha […]. A po swoim zmartwychwstaniu Jezus jadł i pił z nimi jako istota cielesna, chociaż duchowo był zjednoczony z Ojcem” (św. Ignacy Antiocheński, Do Kościoła w Smyrnie 3, 1-3). Po potwierdzeniu swojej tożsamości, przed powrotem do Ojca, Jezus powierza swoim uczniom misję.

W Jego ostatnich słowach zawiera się to wszystko, co św. Łukasz rozwija później w Dziejach Apostolskich. Zamysłem Boga jest głoszenie tajemnicy Chrystusa (w. 46-47) w celu powszechnego zbawienia (w. 47). Misja apostolska rozpoczyna  się od Jerozolimy (w. 47), ponieważ tam też dopełnia się Jego „odejście” (por. 9, 31) i tam zaczyna się posłannictwo Ducha Świętego (w. 49). O ile Galilea była ziemią obietnic (24, 6), o tyle Jerozolima jest miejscem ich wypełnienia (BN, komentarz do Łk 24, 35-49).

Jezus zakończył swoją misję. Teraz my, którzy jesteśmy Jego Kościołem, kontynuujemy ją tu i teraz. Jesteśmy posłani, tak jak apostołowie, aby świadczyć, że Pan prawdziwie zmartwychwstał. W pełnieniu tej misji nie jesteśmy sami. Zmartwychwstały, tak jak obiecał, jest obecny w swoim Kościele, jest z nami. I tak jak uczniom wyjaśnia nam Pisma i łamie dla nas chleb. Eucharystia to prawdziwe źródło, które wytrysnęło z przebitego serca Ukrzyżowanego na zbawienie dla nas, Jego uczniów, abyśmy karmiąc się Jego słowem i Jego ciałem, wytrwali do końca w apostolskim trudzie.

Marek Stankiewicz