Druga Niedziela Zwykła (J 1, 29-34)

Krótki fragment Ewangelii, ale jakże bogaty i głęboki teologicznie w swej treści! Rozważając dzisiejszą perykopę ewangeliczną słuchamy z wiarą Jana Chrzciciela, który odsłania przed nami tajemnicę Jezusa, dając o Nim świadectwo, które ma swoje źródło w Bogu.

Jan daje świadectwo nie tylko o tym, że Jezus jest Mesjaszem, lecz także o tym, że przez swoją śmierć odkupi On świat z grzechu. […] Nazywając Jezusa Barankiem Bożym (w. 29), Jan nawiązuje do odkupieńczej ofiary Chrystusa. Izajasz porównał cierpienia Sługi, Mesjasza, z ofiarą baranka (por. Iz 53, 7). Również krew baranka paschalnego, którą pokropiono odrzwia domów, służyła do wyzwolenia od śmierci pierworodnych Izraelitów w Egipcie (por. Wj 12, 6-7). Po śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa my, Jego uczniowie, świadczymy, że On jest prawdziwym Barankiem Paschalnym. Czynimy to przed przyjęciem Chrystusa w sakramencie Komunii, czyli uczestnicząc w „uczcie godów Baranka” (Ap 19, 9). Jan Chrzciciel, mówiąc, że Jezus był wcześniej od niego (w. 30), wskazuje na Jego bóstwo. To tak jakby mówił: „Choć później narodzony, przewyższa mnie tym, że On nie jest ograniczony czasem swego narodzenia. On bowiem, który przez matkę narodził się w czasie, jest zrodzony poza czasem przez Ojca” (św. Grzegorz Wielki, Homilie na Ewangelie 7, 3). Ponadto świadectwo Jana o chrzcie Jezusa objawia tajemnicę Trójcy Przenajświętszej (por. w. 32-34). Gołębica jest symbolem Ducha Świętego, o którym mówi się w Rdz 1, 2, że unosił się nad wodami. (BN, komentarz do J 1, 29-34).

Jan Chrzciciel dzięki swej duchowej wrażliwości i żywej wierze rozpoznaje i uznaje w Jezusie Mesjasza (w. 33). Otwarty na Boga, wsłuchujący się w „głos z nieba”, daje autentyczne świadectwo o Jezusie, Synu Bożym (w. 34). Swoją postawą pociąga tłumy, które z pokorą przyjmują chrzest pokuty i nawrócenia. To, o czym świadczy Jan, wypływa z głębi jego serca, z jego osobistego doświadczenia wiary. Jak ja przyjmuję dziś świadectwo Jana Chrzciciela? Czy pragnę, tak jak on, doświadczyć spotkania z Jezusem, Bożym Barankiem, który przyszedł, aby zgładzić mój grzech i wprowadzić mnie na wieczną ucztę godów Baranka w królestwie Ojca?

Marek Stankiewicz