Filippi była kolonią rzymską położoną na szlaku Via Egnatia, wielkim północnym szlakiem łączącym Wschód z Zachodem. Koloniści rzymscy osiedlili się tu po bitwach stoczonych przez Oktawiana najpierw z Brutusem i Kasjuszem, a następnie z jego poprzednim sprzymierzeńcem Antoniuszem. Koloniści cieszyli się specjalnymi prawami i przywilejami i odwdzięczali się lojalnością wobec Rzymu. W Filippi, jak w prowincji macedońskiej w ogóle, kobiety uczestniczyły w życiu publicznym i zawodowym, co znalazło swoje odbicie w sytuacji Kościoła.

Kościół

Kościół został założony ok. 50 r., w czasie drugiej wyprawy misyjnej Pawła (zob. Dz 16, 12-40). Kiedy Paweł, Sylas i Tymoteusz wyruszyli w dalszą drogę, Łukasz, który był lekarzem, został. Filippi było centrum medycznym i być może rodzinnym miastem Łukasza. Niewątpliwie w znacznym stopniu przyczynił się do umocnienia wspólnoty, kontynuując dzieło ewangelizacji. List przedstawia nam Kościół, którego nie omijają cierpienia (1, 29) i któremu grożą podziały (1, 27; 2, 2), wykazujący pewną skłonność do perfekcjonizmu (3, 12-13). Ponadto przybycie „judaizujących” stworzyło nowe zagrożenie. Paweł jednak żywił szczególne uczucie do tego Kościoła i cieszył się jego postępami.

List

Paweł pisał w więzieniu (1, 12). Jeżeli było to więzienie rzymskie, to trzeba przyjąć datę 61-63 r., ale tutaj warunki są cięższe niż opisywane w Dziejach Apostolskich. Pawłowi grozi wyrok śmierci; jest z nim Tymoteusz, a nie Łukasz (sądząc 2, 20-21). Może więc chodzi tutaj o uwięzienie wcześniejsze, nie wspomniane w Dziejach Apostolskich. Istnieją też uzasadnione przypuszczenia, że list został napisany w Efezie, a więc ok. 54 r. Ale nie ma co do tego pewności.

Paweł napisał ten list z różnych powodów. Chciał wytłumaczyć, dlaczego odsyła do Filippi Epafrodyta; podziękować Filipianom za dary; przekazać im pewne wiadomości; dodać im odwagi i udzielić pewnych rad w związku z tym, co o nich usłyszał. Jeszcze w trakcie pisania listu dotarły do niego wiadomości, które zmusiły go do dodania kilku słów ostrzeżenia (3, 1b).

(„Przewodnik po Biblii”, Oficyna Wydawnicza „Vocatio”, Warszawa 1997 r.)