20, 1-16 Paweł wyrusza do Jerozolimy

2 List do Koryntian uzupełnia pewne szczegóły dotyczące okresu opisanego w 20, 1-6. Apostoł zajmuje się zbiórką pieniędzy dla ubogich chrześcijan w Jerozolimie (osoby wymienione w w. 4 są delegatami Kościołów nawróconych pogan). Jego misja wśród pogan spotkała się z ostrą krytyką ze strony Żydów. Kolekta jest wielkim gestem braterstwa, praktycznym wyrazem jedności Żydów i pogan w Kościele Chrystusa, czymś bardzo dla Pawła ważnym. Stąd jego decyzja powrotu do Jerozolimy.

Przed opuszczeniem Efezu Paweł napisał 1 List do Koryntian. Z Macedonii (1) napisał 2 List do Koryntian. Z Koryntu napisał List do Rzymian. Prawdopodobnie w tamtym okresie odwiedził także dzisiejszą Albanię i Jugosławię (Illiria, Rz 15, 19). W Filippi, do grupy zmierzającej do Jerozolimy przyłącza się Łukasz.

Troada (7-12): interesujący opis oddawania czci we wczesnym Kościele, które odbywało się w niedzielę wieczorem. Celebrowano na nim Wieczerzę Pańską, po której spożyto wspólny posiłek (11); Paweł mówił bardzo długo (jeszcze nie było Nowego Testamentu); prywatny dom oświetlony był pochodniami, długie słuchanie do późnej nocy okazało się ponad siły zmęczonego Eutycha.

20, 17-21, 14 Przemówienie Pawła do starszych z Efezu; z Miletu do Cezarei

Jest to jedyne w Dziejach Apostolskich przemówienie skierowane do chrześcijan i jedyne przemówienie Pawła zanotowane przez Łukasza, który je osobiście słyszał. Apostoł przewidział wewnętrzne i zewnętrzne trudności, przed jakimi stanie Kościół. Ap 2, 2 pokaże jak starsi wykorzystali jego ostrzeżenie.

Doświadczenia (20, 19): w Azji Paweł przeżył wiele trudnych chwil, nie mówiąc o zamieszkach w Efezie (zob. 2 Kor 1, 8-11).

Filip … jeden z siedmiu (21, 8): zob. Dz 6, 5; 8, 4-40.

Agabos (21,10): tego rodzaju prorokowanie znane jest ze Starego Testamentu (np. Ezechiel).

(„Przewodnik po Biblii”, Oficyna Wydawnicza „Vocatio”, Warszawa 1997 r.)