6 Ogłoszenie wojny

Wszystkie ostrzeżenia Boga okazały się daremne. Jego wezwanie do wejścia na „najlepszą drogę” spotkały się z kategoryczną odmową (16). Bóg porzucił więc swój naród (30) i wydał go na łup najeźdźców. Nawet Jerozolima będzie oblegana.

Tekoa, Bet-ha-Kerem (1): dwa wzgórza na południe od Jerozolimy

Pasterze (3): obraz obozów nieprzyjacielskich.

Południe (4): zazwyczaj nie atakowano w porze największego upału.

Saba (20): w Arabii; sławna z eksportu kadzidła.

7-8, 3 W świątyni

Ludzie żyli przesadną wiarą w świątynię i uważali, że jej obecność w Jerozolimie zapewnia bezpieczeństwo miasta. Okazało się, że byli w błędzie. Bóg zna różnicę między religijnym rytuałem a prawdziwą religią (10) i widzi, co się wokół dzieje (9). Jerozolima nie jest świętsza niż Szilo, sanktuarium zniszczone przez Filistynów. Bezpieczeństwo i dobrobyt opierają się na posłuszeństwie wobec Boga (23).

w. 11: Jezus odnosi te słowa o świątyni do swoich czasów (Mt 21, 13).

Efraim (15): wiodące pokolenie Królestwa Północnego.

Królowa nieba(18): bogini płodności Asztarte (Isztar), której kult obejmował praktyki seksualne.

w. 22: Jeremiasz nie zaprzecza temu, że system ofiar był ustanowiony przez Boga (zob Kpł 1-7).

Ludzie jednak zastąpili posłuszeństwo składaniem ofiar. Jeremiasz wzywa  ich do zachowania właściwej hierarchii wartości. Jak powiedział kiedyś Samuel: „(…) lepsze jest posłuszeństwo od ofiary” (1Sm 15, 22).

8, 4-17 Fałszywe poczucie bezpieczeństwa

Ludzie nie chcą pokutować, a przywódcy religijni wspomagają ich i umacniają w tej postawie swoimi uspokajającymi słowami. Pisarze (zawodowi interpretatorzy Prawa), mędrcy zajmujący się zastosowaniem Prawa do przypadków codziennego życia, prorocy i kapłani, wszyscy oni kierują się własnym interesem.

(„Przewodnik po Biblii”, Oficyna Wydawnicza „Vocatio”, Warszawa 1997 r.)