1, 18-25 Maryja i Józef

Pełniejsze opowiadanie Łukasza o narodzeniu Jezusa skupia się na Maryi, natomiast Mateusz zwraca większą uwagę na Józefa. Nietrudno sobie wyobrazić ludzki dylemat brzemienności Maryi. Chodziło tu przecież o siły nadprzyrodzone. Mateusz cytuje słowa Izajasza nadając im znaczenie, którego prorok nawet nie podejrzewał. „Jezus” znaczy „Zbawiciel”; „Emmanuel”, „Bóg z nami”, w świecie ludzi.

w. 18: „Zaślubiny” oznaczają tu raczej narzeczeństwo, które w odróżnieniu od dzisiejszych zwyczajów miało wówczas charakter formalnego zobowiązania i mogło być uchylone tylko przez rozwód.

2 Przybycie mędrców; rzeź niemowląt; ucieczka do Egiptu

Mędrcy znali się na gwiazdach, ich położeniu i znaczeniu. Byli astrologami i nie mieli wątpliwości, że pojawienie się nowej gwiazdy oznacza przyjście na świat obiecanego króla Judy. Tradycja, nie Ewangelie, mówi, że byli to trzej królowie i że dary ofiarowane przez nich dziecku miały szczególne znaczenie: złoto dla króla, kadzidło dla Boga, mirra dla śmiertelnego człowieka.

Wieść o narodzeniu Jezusa nie była dobrze przyjęta w pałacu Heroda, króla Żydów (był to Herod Wielki panujący w latach 40-4 r. przed Chr.), który bał się rywali. Rzeź niemowląt harmonizuje z jego innymi okrucieństwami znanymi z dokumentów historycznych. Mała rodzina ucieka do Egiptu, tak samo jak rodzina Jakuba uciekła kiedyś przed klęską głodu.

 w. 6: Mateusz częściowo cytuje, częściowo interpretuje słowa Micheasza.

Dom (11): upłynął jakiś czas; stajnia, miejsce gdzie przebywały zwierzęta, była tylko chwilowym schronieniem.

Rachel (18): postać matki symbolizująca Izrael; ukochana żona Jakuba, która umarła w trakcie porodu w Rama, w drodze do Betlejem.

Archelaos (22): odziedziczył trzecią część królestwa Heroda, ale jego brutalność szybko zmusiła Rzymian do pozbawienia go władzy i przejęcia kontroli nad Judeą.

(„Przewodnik po Biblii”, Oficyna Wydawnicza „Vocatio”, Warszawa 1997 r.)