Pośród lasów Puszczy Bukowej, na tzw. Polanie Kołowskiej zlokalizowana jest wieś Kołowo, w której centrum znajduje się kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa. To świątynia filialna parafii Apostołów Piotra i Pawła w Szczecinie-Podjuchach.

Kościół wybudowano z kamienia pod koniec XIX w. w stylu neogotyckim – najprawdopodobniej na miejscu obiektu wcześniejszego. Uwagę przykuwa kamienno-ceglana wieża czworoboczna z czterema wieżyczkami, przykryta sześciobocznym, ceglanym(!) hełmem. Świątynię poświęcono w 1949 r.

To budowla jednonawowa, z półkolistym prezbiterium, w którego podłogę wmurowano trzy płyty nagrobne, z których najcenniejszą pod względem artystycznym jest płyta opata kołbackiego Jana Jordani (†1395). Dwie pozostałe upamiętniają koniuszego książęcego, który zmarł w 1615 r. oraz łowczego, zmarłego w 1773 r. Główne wejście z ceglanymi słupkami bramnymi znajduje się po wschodniej stronie.

Ołtarz pierwotny zaginął. Obecny pochodzi z innej świątyni. Ciekawostka: w kościele jest jeszcze drewniana ambona przedsoborowa, wykonana w stylu neogotyckim, pozbawiona rzeźb zdobnych.

Kościół otaczają resztki cmentarza z nagrobkami sprzed 1945 r. – kamienne krzyże z drugiej połowy XIX w., żeliwne ogrodzenia kwater, odbudowane mogiły ziemne, podstawy płyt nagrobków oraz stele zagrobne z inskrypcjami. Spoczywają tu m.in. Christine Neumann oraz państwo Hesse: Wilhelm (27.6.1861-18.4.1933) i Anna, z domu Weidemann (4.12.1868-brak daty śmierci) Na terenie tym rosną drzewa 50- i 100-letnie – głównie jesiony wyniosłe i klony jawory.

Fot. Jakub Szewczyk