Paweł napisał ten list prawdopodobnie z Efezu ok. 54 r. Dz 18 opisują osiemnastomiesięczny pobyt Pawła w  Koryncie podczas jego drugiej wyprawy misyjnej i wspominają o założeniu Kościoła.

Miasto

Starożytne greckie miasto Korynt było zniszczone i odbudowane przez Rzymian. Miało ono strategiczne położenie dające kontrolę nad szlakiem handlowym przechodzącym przez wąski przesmyk lądu i łączącym Morze Egejskie z Adriatykiem. Korynt, ożywione centrum handlowe i kosmopolityczne miasto, gdzie ocierali się o siebie Grecy, Rzymianie, Syryjczycy, Azjaci, Egipcjanie i Żydzi, był dla Pawła wymarzonym terenem działania. Wystarczyło założyć tu Kościół i orędzie chrześcijańskie zaczęłoby się rozprzestrzeniać we wszystkich kierunkach.

Z drugiej strony trudno wyobrazić sobie miejsce mniej obiecujące na zaszczepienie chrześcijaństwa. Nad miastem górowała świątynia Afrodyty (bogini miłości; jaki kontrast z 1 Kor 13!), zbudowana na akropolu. Tysiące świątynnych prostytutek, niestała i kosmopolityczna ludność przyczyniły się do złej sławy Koryntu. Nazwa miasta stała się synonimem niemoralności i rozpusty.

Kościół

Kościół chrześcijański, jak miasto, był mieszaniną rasową i społeczną. Było niewielu Żydów, więcej było pogan, niektórzy bogaci i wysoko postawieni, ale większość z warstw niższych. Wielu nawróconych pochodziło z tolerancyjnego i zdemoralizowanego środowiska pogańskiego i nie miało się czym chwalić, ale jako Grecy czuli się śmiałymi intelektualistami. Grupowali się pod sztandarami „wolności” i „poznania”.

List

Dwie sprawy zadecydowały o jego napisaniu.

1. Paweł otrzymał niepokojący raport o Kościele (1, 11; 5, 1).

2. Z Koryntu przybyła delegacja i list (może przekazany przez nią) szukający rady w różnych sprawach (7, 1; 16, 17).

W liście Paweł podejmuje pięć przedstawionych mu kwestii:

• podziały w Kościele;
• przypadek kazirodztwa;
• procesy między chrześcijanami;
• nadużycie chrześcijańskiej „wolności”;
• chaos w oddawaniu czci, nawet jeżeli chodzi o Wieczerzę Pańską.

Odpowiada też na pytania przesłane w liście i dotyczące:

• małżeństwa i celibatu;
• pokarmów poświęconych bożkom i społecznym funkcjom w świątyniach;
• nakrycia głowy kobiet i ich miejsca na zebraniach publicznych;
• darów duchowych;
• znaczenia zmartwychwstania umarłych.

Odpowiedź Pawła daje nam wgląd  w życie jednego z najwcześniejszych Kościołów, ukazując nam nie zawsze budujący jego obraz.

(„Przewodnik po Biblii”, Oficyna Wydawnicza „Vocatio”, Warszawa 1997 r.)