Dzisiejsza  Ewangelia (J 14,15-21) niesie w sobie ogromny ładunek nadziei. Nie jestem sam! W mojej drodze do Ojca towarzyszy mi Duch Jezusa!

Wzruszająca w swej głębi Ewangelia wg św. Jana ukazuje Chrystusa Pana z Apostołami na Ostatniej Wieczerzy, który mówi o swoim odejściu do Ojca przez krzyż i zmartwychwstanie.

Wzięty z życia Izraela biblijny obraz dobrego pasterza w świetle dzisiejszej Ewangelii (J10,1-10) ukazuje swoją życiodajną głębię. Wsparty czytaniami z Dziejów Apostolskich i 1. Listu św. Piotra, a szczególnie psalmem 23, wyraża najgłębsza troskę Boga o moje zbawienie.

Ewangelia z Trzeciej Niedzieli Wielkanocnej to tekst z Łk 24,1-35. Dwaj uczniowie Chrystusa załamani wydarzeniami Wielkiego Piątku, nie dają wiary niewiastom, które mówiły, że On żyje. Opuszczają Jerozolimę. Dla nich to koniec ich marzeń.

Zmartwychwstały Pan przychodzi do wylęknionych i zatrwożonych uczniów. On, jedyny świadek tego Wydarzenia, budzi wiarę w sercach Apostołów w swoje powstanie z martwych! (J20,19-31).

Zmartwychwstanie Pańskie to największe wydarzenie w historii chrześcijaństwa. Towarzysząc Chrystusowi przez święty czas Triduum Paschalnego stajemy zdumieni przed tajemnicą Eucharystii, przeżywamy Jego ukrzyżowanie, zanurzamy się w wielka ciszę szabatu żydowskiego, która spowiła całą ziemię. Ewangelia (J 20,1-9) pierwszego dnia o świcie, prowadzi nas do grobu Pana. Maria Magdalena, Szymon Piotr i Jan Ewangelista. Trzy osoby szukające Pana. Każda z tych osób ma swoje własne, doświadczenie pustego grobu. Jan, umiłowany uczeń Pana jako ostatni wszedł do grobu. Ujrzał i uwierzył! Pusty grób stał się dla niego świadkiem Chrystusowego zwycięstwa nad śmiercią. Każdy, kto wejdzie na drogę umiłowanego ucznia Pana z pustego grobu będzie czerpać radość i nadzieję, bo Ten, któremu przebito włócznią bok - żyje! Wracają jak echo słowa Jezusa wypowiedziane do Marty: „ Ja Jestem zmartwychwstanie i życie. Wierzysz w to?” (J 11,25-26).

Marek Stankiewicz