W dzisiejszą niedzielę (święto Podwyższenia Krzyża) czytamy Ewangelię wg św. Jana (J3,13-17). Jest to zaledwie kilka zdań, ale jakże istotnych, które objawiają serce Boga, jako gorejące ognisko miłości. Jezus w rozmowie z Nikodemem, żydowskim dostojnikiem, mówi o konieczności swego wywyższenia, które dokona się przez Jego śmierć na krzyżu. Stanie sie tak, ponieważ Bóg jest miłością. Tylko w tym świetle objawienie staje się dla mnie zrozumiałe.

Ewangelia XXIII Niedzieli zwykłej mówi o braterskim upomnieniu i zgodnej modlitwie wspólnoty (Mt 18,15-20). Sposób postępowania z bratem, który zgrzeszył przeciwko mnie, jaki proponuje Jezus, jest oparty na miłości. Z tego też względu los kogoś ze wspólnoty, kto upadł, nie może być dla mnie obojętny.

W ubiegłą niedzielę pytał Pan Jezus swoich uczniów, za kogo uważają Go ludzie, a za kogo oni. To pytanie skierował Pan również do mnie. W tę niedzielę (XXII Ndz.zw.) mówi o swojej męce, śmierci i zmartwychwstaniu.

Ewangelia  XXI Niedzieli zwykłej (Mt 16,13-20) prowadzi na spotkanie Jezusa, Syna Bożego. Przyszedł On w okolice Cezareii Filipowej i tam pyta swoich uczniów, co ludzie o Nim mówią, za kogo Go uważają?

Podążając śladem Mateuszowej Ewangelii spotykamy dziś (XX Ndz. zw.) kobietę kananejską (Mt 15,21-28). Jej córka dręczona jest przez szatana. Pojawienie się Jezusa w tej okolicy to dla matki życiowa szansa, którą ona stara się wykorzystać za wszelką cenę.

Czytamy dziś (19 Ndz. zw.) Ewangelię wg św. Mateusza o chodzeniu po wodzie (Mt 14,22-33).

Po rozmnożeniu chlebów Jezus wysyła uczniów na drugi brzeg, odprawia tłumy, a sam idzie na górę, aby się modlić.

"Pierwsze rozmnożenie chleba" - taki podtytuł nosi ewangeliczna perykopa przewidziana na XVIII niedzielę zwykłą (Mt 14,13-21). Jezus, uczniowie i tłumy. Pięć chlebów i dwie ryby. Jak ich nakarmić? Przecież te pięć ubożuchnych chlebów i dwie ryby nie wystarczą nawet dla samych Dwunastu, a cóż dopiero dla tych pięciu tysięcy mężczyzn! Uczniowie mówią do Pana: "Odeślij ich do wsi!". A Jezus? "Wy dajcie im jeść!"- odpowiada. Z całą pewnością uczniowie czują się bezradni. Sytuacja w jakiej postawił ich Jezus przerasta ich możliwości. I tak jest w istocie.

To nie reklama! To Ewangelia w/g św. Mateusza przewidziana na XVII niedzielę zwykłą, która kontynuuje temat królestwa niebieskiego (Mt 13,44-52). To dalszy ciąg głoszenia przez Jezusa tajemnicy, do której Bóg mnie powołuje. Moje ostateczne i wieczne miejsce jest w królestwie Ojca. Jako pielgrzym, który nie ma na tej ziemi stałego miejsca, jestem w drodze do królestwa niebieskiego.

Na 16. niedzielę zwykłą przewidziana jest w roku liturgicznym "A" Ewangelia w/g św. Mateusza traktująca o królestwie niebieskim (Mt 13,24-43). Można powiedzieć, że taki przypowieściowy tryptyk o królestwie Bożym. Jezus wygłasza do słuchających Go tłumów, 3 przypowieści o królestwie Bożym, ale tylko jedną z nich, tę o kąkolu, wyjaśnia na osobności swoim uczniom.

W XV niedzielę zwykłą rozważam ewangeliczną przypowieść o siewcy (Mt 13,1-23). Czas wakacji sprzyja wyjazdom, podróżom, co daje możliwość obserwacji krajobrazów, podziwiania w czasie jazdy dorodnych łanów zbóż. Ale złocące się pola najbardziej cieszą rolnika, który siał ziarno pszeniczne z nadzieją na dobry zbiór. Radują go dobrze zapowiadające się plony.